We zitten midden in de feestdagen en dat betekent dat we binnenkort beginnen aan een nieuw jaar. Traditiegewijs schrijven de meeste bloggers een post over hun doelstellingen voor het volgende jaar. Ik ben er geen uitzondering op. Alleen ligt mijn grote doelstelling niet in 2021, maar in 2022.

We are in holiday season and that means that we will soon be turning the page over to a new year. Traditionally, most bloggers post about their goals for the next year. I am no exception. However, my big goal is not 2021, but 2022.

New Climbing Plans

In een van mijn vorige blogposts vertelde ik al dat het inmiddels al van 2016 geleden is dat ik me nog waagde aan een flinke klimexpeditie. Toen ging het om de Aconcagua, met zijn 6963 meter de hoogste berg van Zuid-Amerika. Een vervolg op mijn tweede bergtop in de reeks van de Seven Summits kwam er niet. Geld en tijd weet je wel..

Maar wie me wat kent, weet dat het bergbeklimmen een grote passie is. Eentje waarin ik toch nog vrij grote ambities koester. En dus ook eentje waarbij het steeds weer gaat kriebelen als ik nog maar over een berg lees. Het zette me er ineens maar aan toe om de knoop finaal door te hakken en een nieuwe grens te gaan verleggen: het beklimmen van een 8000-meter piek.

In one of my previous blog posts I already mentioned that it has been since 2016 that I ventured on a big climbing expedition. Then it was the Aconcagua, with its 6963 meters the highest mountain in South America. There was no follow-up to my second mountain top in the series of the Seven Summits. Money and time, you know…

But anyone who knows me knows that mountaineering is a great passion. One in which I still have quite big ambitions. And one where it keeps itching again and again even when I only read about a mountain. It suddenly prompted me to make a final decision and push a new boundary: climbing an 8,000-meter peak.

Jarenlang heb ik een reis naar de Himalaya uitgesteld omdat ik wou opbouwen naar de climax toe. Na geklommen te hebben in de Alpen, de Kaukasus en de Andes is het nu hoog tijd dat ik mijn blik naar het ´Dak van de Wereld´verleg. Om verder te gaan met mijn reeks van de Seven Summits, zou de Everest een logische keuze zijn geweest. Tijd is er, maar het geld helaas niet. Daarnaast is het de laatste jaren zo verschrikkelijk druk op de hoogste berg van de wereld, dat het toch wat van zijn charme verliest. Nee, de keuze is gevallen op de Lhotse (8516m).

De Lhotse ligt in hetzelfde massief als Everest, deelt eenzelfde basiskamp en volgt tot kamp 3 dezelfde route. Op die manier kan ik toch nog de legendarische stukken doorkruisen waar ik zoveel boeken over heb gelezen zoals de Khumbu Icefall. Met 8516 meter is het de op drie na hoogste berg ter wereld en dus meer dan een flinke uitdaging.

Het plan is om de expeditie te laten doorgaan in de lente van 2022. Ondertussen kun je via de blog de hele aanloop volgen.

For years I postponed a trip to the Himalayas because I wanted to build up to the climax. After having climbed in the Alps, the Caucasus and the Andes it is now high time that I took my gaze to the ‘Roof of the World’. To continue my series of the Seven Summits, Everest would have been a natural choice. Time is there, but the money unfortunately is not. In addition, in recent years it has been so terribly busy on the highest mountain in the world that it has lost some of its charm. No, the choice fell on the Lhotse (8516m).

The Lhotse lies in the same massif as Everest, shares the same base camp and follows the same route until camp 3. That way I can still cross the legendary parts that I have read so many books about such as the Khumbu Icefall. At 8,516 meters it is the fourth highest mountain in the world and therefore more than a big challenge.

The plan is to have the expedition take place in the spring of 2022. In the meantime, you can follow the entire run-up via the blog.