Ik heb de laatste weken een déjà-vu. Wie de laatste weken mijn blog wat heeft gevolgd, zal gelezen hebben dat ik opnieuw een nieuw doel heb gesteld. De beklimming van Lhotse in Nepal. Vijf jaar na mijn laatste echte bergexpeditie in Argentinië waar ik de Aconcagua succesvol bedwong, en een berg die aanzienlijk wat hoger is wat de inspanning dus nog groter maakt. Er zit me dan ook maar één iets op: trainen, trainen en nog eens trainen.

Negen jaar geleden besliste ik om de Kilimanjaro te beklimmen. Mijn eerste bergbeklimming en tevens een van de Seven Summits. Met een conditiepeil die alles behalve om over naar huis te schrijven was, begon ik met loop-en wandeltrainingen. Ook nu zal de focus terug liggen op looptrainingen en zal er in de mate van het mogelijke tijd worden vrijgemaakt om in de bergen te gaan trainen. Want de Lhotse, die wordt zwaar.

I’ve had a déjà-vu for the past few weeks. Anyone who has followed my blog in recent weeks will have read that I have set a new goal. The ascent of Lhotse in Nepal. Five years after my last real mountain expedition in Argentina where I successfully conquered the Aconcagua, and a mountain that is considerably higher which makes the effort even greater. There is only one thing for me to do: train, train and train again.

Nine years ago I decided to climb Kilimanjaro. My first mountain climb and also one of the Seven Summits. With a fitness level that was anything but to write home about, I started running and walking workouts. Again, the focus will be back on running and, as far as possible, time will be made available to train in the mountains. Because the Lhotse, will be a strenuous endeavor.

Some Facts about Lhotse

Lhotse heeft een hoogte van 8516 meter, wat het meteen ook de op drie na hoogste berg ter wereld maakt. Enkel Mount Everest, K2 en Kangchenjunga zijn hoger. De expeditie naar de top zal er echter niet veel anders uitzien dan die naar bijvoorbeeld Everest. Zoals bij iedere beklimming van een achtduizender duurt de volledige expeditie zo´n twee maanden. Dat de beklimming van Lhotse gelijkaardig is als die van Everest mag je in het geval van de Lhotse zelfs letterlijk nemen. Zo deelt Lhotse eenzelfde basiskamp met Everest en verloopt de beklimming gelijk tot kamp 4 (8000 meter). Daar splitsen de wegen zich en verloopt de rest van de beklimming over een steil en technisch stuk dat vergelijkbaar is met K2.

Niet voor niets is de meest voorkomende doodsoorzaak op Lhotse een vallende rots of een valpartij, ondanks het feit dat je aan een fixed rope vast hangt. Desondanks is het slagingspercentage zo´n 67%, waarvan 25% de top haalt zonder extra zuurstof.

Lhotse has a height of 8,516 meters, which makes it the fourth highest mountain in the world. Only Mount Everest, K2 and Kangchenjunga are higher. However, the expedition to the top will not look much different from the one to Everest, for example. As with any climb of an eight-thousanders, the entire expedition takes about two months. That the ascent of Lhotse is similar to that of Everest can even be taken literally in the case of the Lhotse. Lhotse, for example, shares the same base camp with Everest and the climb is equal to camp 4 (8000 meters). There the roads split and the remainder of the ascent follows a steep and technical stretch that is comparable to K2.

It is not without reason that the most common cause of death on Lhotse is a falling rock or a fall, despite the fact that you are hanging on a fixed rope. Nevertheless, the success rate is about 67%, of which 25% reaches the top without extra oxygen.

Why Did I Opt for Climbing Lhotse?

Dus waarom wil ik een gevaarlijke berg van boven de 8000 meter beklimmen? Hier zou ik makkelijk het antwoord kunnen geven dat George Mallory ooit gaf toen hij als eerste Everest wou beklimmen: omdat ze er zijn. Maar de redenen zijn veel diverser. Het beklimmen van een van de veertien 8000´ers is een droom die ik al een tijdje heb gehad. Toegegeven, Everest was de berg die dan voornamelijk in mijn gedachten zat, maar het commerciële succes van de hoogste berg ter wereld zorgt voor een flink prijskaartje en een massa aan klimmers. Twee zaken die op Lhotse minder zijn. En dat terwijl de Lhotse voor een groot stuk dezelfde route volgt.

Gedurende de negen jaar waarin ik me heb verdiept in het bergbeklimmen en het bedwingen van de grootste reuzen ter wereld, heb ik tal van klassiekers gelezen. Het lezen van boeken als Into Thin Air heeft me niet alleen een vertrouwd gevoel gegeven met Everest, maar ook de drang om zelf me te wagen aan epische stukken als de Khumbu Icefall.

So why do I want to climb a dangerous mountain above 8,000 meters? Here I could easily give the answer George Mallory once gave when he tried to be the first to climb Everest: because they are there. But the reasons are much more diverse. Climbing one of the fourteen 8000’ers is a dream I’ve had for a while. Admittedly, Everest was the mountain that was mostly on my mind at the time, but the commercial success of the world’s highest mountain means a hefty price tag and a multitude of climbers. Two things that are less on Lhotse. And that while the Lhotse follows the same route for a large part.

During the nine years of studying mountaineering and conquering the greatest giants in the world, I have read numerous classics. Reading books like Into Thin Air has not only given me a feeling of familiarity with Everest, but also the urge to venture into epic pieces like the Khumbu Icefall myself.

How Will the Expedition Look Like?

Hoe mijn expeditie er precies zal gaan uitzien ligt nog niet helemaal vast. Toch kan ik al verklappen dat ik wellicht kies voor een formule die me in staat stelt om relatief onafhankelijk de berg te beklimmen. Waarbij ik zelf de hogere kampen voor mijn rekening neem. Ook staat het beklimmen van Lhotse zonder het gebruik van extra zuurstof als een doel.

Exactly what my expedition will look like is not entirely clear yet. Yet I can already reveal that I may choose a formula that allows me to climb the mountain relatively independently. In which I take care of the higher camps myself. Climbing Lhotse without the use of extra oxygen is also a goal.