Dagboek van een Avonturier
Een reisblog vol avontuurlijke reisverhalen
The Long Road to Everest BC
Terwijl afgelopen vrijdag de eerste klimmer van dit seizoen de top van de Everest heeft bereikt, verloopt mijn training nog steeds als gepland. Met meer belangstelling dan gewoonlijk volg ik nu ook de teams die in Everest Base Camp zitten. Ook het team van Summit Climb, waar ik volgend jaar deel van uitmaak. Die zijn zich momenteel in het Everest BC aan het voorbereiden op de finale summit push.
While the first climber of this season reached the summit of Everest last Friday, my training is still going as planned. With more interest than usual, I now also follow the teams that are in Everest Base Camp. Also the Summit Climb team, which I will be part of next year. They are currently in Everest BC preparing for the final summit push.
Everest BC
´Maar wacht eens even… ging je niet Lhotse beklimmen?´, hoor ik je al vragen. Dat klopt. Alleen verblijven de klimteams van zowel Everest als Lhotse in het Everest Base Camp. Zowel de route naar de top van de Everest als die naar de top van Lhotse begint bij het basiskamp, gelegen op 5364 meter hoogte. Beter nog, de routes lopen gelijk tot aan Camp 3!
Het grootste deel van de expeditie verblijven klimmers dan ook in het basiskamp dat haast een klein dorp genoemd mag worden. In een vorige blogpost vermeldde ik al even dat ik in de komende weken een beeld zou schetsen van hoe de expeditie er zou gaan uitzien. Wel, hier gaan we dan.
De expeditie begint met de spannende vlucht naar Lukla, wat bekend staat als de gevaarlijkste luchthaven ter wereld. Van hieruit volgen we de route van de Everest BC trekking langs de vele dorpen in de bergen. Onderweg wordt er verbleven in teahouses en wordt het al belangrijk om goed te acclimatiseren. In totaal doen we immers slechts acht dagen over de tocht naar Everest BC.
De trekking staat trouwens gekend als een van de mooiste wandelroutes ter wereld. Net daarom hoop ik dat enkele belangrijke mensen in mijn leven me zullen vergezellen tijdens deze tocht als extra motivatie voor de expeditie zelf.
“But wait a minute … weren’t you going to climb Lhotse?”, I already hear you ask. That’s right. Only the climbing teams of both Everest and Lhotse stay at the Everest Base Camp. Both the route to the summit of Everest and the route to the summit of Lhotse start at the base camp, located at an altitude of 5364 meters. Better yet, the routes run right up to Camp 3!
Most of the expedition climbers therefore stay in the base camp, which can almost be called a small village. In a previous blog post I mentioned that I would paint a picture of what the expedition would look like in the coming weeks. Well, here we go.
The expedition begins with the thrilling flight to Lukla, known as the world’s most dangerous airport. From here we follow the route of the Everest BC trekking along the many villages in the mountains. Along the way, people will stay in teahouses and it is already important to acclimatize well. After all, it only takes us eight days to travel to Everest BC.
The trek is also known as one of the most beautiful hiking routes in the world. That’s why I hope that some important people in my life will join me on this trip as extra motivation for the expedition itself.
Preparation
Een expeditie in de Himalaya vraagt een flinke voorbereiding. Niet alleen qua logistiek maar ook op fysiek vlak. Ik hoop daarom om binnen enkele weken richting Duitsland te kunnen trekken, naar de Duitse Alpen meer bepaald. Niet alleen heeft de regio mijn aandacht getrokken door de Belgische editie van De Mol dit jaar, maar ook omwille van de bergen die ideaal zijn voor een soloklimmer. Alleen is het nog even afwachten tot de vele restricties per land in Europa het praktisch mogelijk maken.
An expedition in the Himalayas requires a lot of preparation. Not only in terms of logistics, but also physically. I therefore hope to be able to travel to Germany within a few weeks, to the German Alps in particular. Not only did the region attract my attention because of the Belgian edition of De Mol this year, but also because of the mountains that are ideal for a solo climber. We just have to wait and see until the many restrictions per country in Europe make it practically possible.
365 Days
365 dagen. Dat is de tijd die me nog rest vooraleer ik begin aan mijn expeditie op de Lhotse in Nepal. Het wordt tevens mijn eerste trip naar de Himalaya. Een bestemming die ik bewust heb uitgesteld zodat ik kon opbouwen naar de climax. Na bergen te hebben beklommen in Afrika, de Alpen, de Kaukasus en het Andesgebergte wordt de Lhotse in de Himalaya dus het volgende doel.
Mijn trainingen zijn ondertussen al enkele maanden bezig en dus wordt het ook tijd op te kijken naar de praktische kant van de expeditie. Uitrusting weet je wel, want met een slaapzak van comfort 5 graden heb je op 8000 meter hoogte helemaal niets.
Ik hoop later dit jaar ook nog wat kleinere beklimmingen te doen in de Alpen, als corona dit toelaat.
365 days. That is the time left for me before I start my expedition on the Lhotse in Nepal. It will also be my first trip to the Himalayas. A destination that I consciously postponed so that I could build up to the climax. After climbing mountains in Africa, the Alps, the Caucasus and the Andes, the Lhotse in the Himalayas becomes the next goal.
My training has been going on for several months now, so it is time to look up at the practical side of the expedition. Equipment, you know, because a comfort 5 degrees sleeping bag is useless at a height of 8000 meters.
I also hope to do some smaller climbs in the Alps later this year, if corona allows this.
Second Book
365 dagen is ook de deadline die ik mezelf heb gegeven om mijn tweede boek af te werken. Een project die al enkele jaren ondertussen naar de zijkant werd opgeschoven. Maar gezien het onderwerp van het boek, de bergen en waarom ik ben begonnen met het bedwingen ervan, zou het mooi zijn om tegen het einde van dit jaar een afgewerkte kopie er van te hebben. Helaas zal deze enkel in het Nederlands beschikbaar zijn.
365 days is also the deadline I gave myself to finish my second book. A project that has been pushed aside for several years now. But given the subject of the book, the mountains, and why I started conquering them, it would be nice to have a finished copy of it by the end of this year. Unfortunately, it will only be available in Dutch.
In the Footsteps of Edmund Hillary
Naast het schrijven van mijn tweede boek, zal ik proberen om de komende weken ook nog een schets van de route van de expeditie te geven in deze blog. De reden waarom ik voor Lhotse koos, is dan ook omdat het dezelfde weg volgt als dat sir Edmund Hillary beklom toen hij in 1953 de Everest beklom. De route loopt dan ook gelijk tot aan kamp 4.
Ik moet dan ook toegeven dat ik er naar uitkijk om dezelfde passages te beklimmen als die waar ik de laatste bijna tien jaar over heb gelezen. Van de Khumbu Icefall tot de South Col en Western Cwm. Het aftellen is dan ook begonnen.
Besides writing my second book, I will try to give a sketch of the route of the expedition in this blog in the coming weeks. The reason why I chose Lhotse is because it follows the same path as Sir Edmund Hillary climbed when he climbed Everest in 1953. The route is therefore equal to camp 4.
I must admit that I am looking forward to climbing the same passages as the ones I have read about for almost a decade. From the Khumbu Icefall to the South Col and Western Cwm. The countdown has started.
Zo Vereeuwig je je Mooiste Reisherinneringen
Als je een reiziger vraagt wat het leuke is aan reizen, dan antwoorden ze bijna gegarandeerd: de vele leuke momenten. Reizen is inderdaad een garantie voor mooie herinneringen, maar zou het niet leuk zijn om deze op de een of andere manier te kunnen vereeuwigen?
Mijn appartement hangt bijvoorbeeld vol met leuke reisfoto´s die meteen herinneringen oproepen. In mijn kast heb ik dan weer een collectie leuke reisverhalen met grappige en spannende anekdotes. Ook jij kan je reisherinneringen makkelijk vereeuwigen, en dit wel zo.
Wanddecoratie
Een beeld zegt soms meer dan duizend woorden. Eerlijk is eerlijk, zelfs als schrijver moet ik toegeven dat de meeste aandacht van mensen gaat naar de foto´s op mijn website, dan naar de woorden die ik schrijf. Fervente reizigers hebben ongetwijfeld mappen vol reisfoto´s staan op hun computer waar ze amper iets mee doen. Waarom niet van je mooiste foto iets maken om je woonkamer een leuke stijl te geven? Door te kiezen voor een foto op aluminium word je iedere dag herinnerd aan die leuke reis.
Hou een verzameling reisdagboeken bij
Hou je graag een reisdagboek bij tijdens je rondreizen? Je bent niet de enige! Hoewel foto´s soms meer zeggen dan woorden, is er niets dat een vollediger beeld kan schetsen dan een reisdagboek. Door iedere dag wat neer te pennen zorg je ervoor dat je reis tot in de details bijgehouden wordt. Tegenwoordig kan je ook op voorhand je notitieboekjes laten personaliseren zodat je een volledige verzameling aan reisdagboeken kunt bijhouden.
Hang een wereldkaart in je woonkamer
Tegenwoordig zijn wereldkaarten in woonkamers heel erg in. Een wereldkaart geeft je dan ook een visuele voorstelling van welke reizen je allemaal hebt gemaakt. Om je muur helemaal af te maken, kun je hier ook foto´s aan toevoegen waarop je leukste herinneringen zijn afgebeeld.
Souvenirs
Voor het behouden van reisherinneringen houden we graag iets bij dat we ook fysiek kunnen vastpakken. Wie heeft er niet al eens een souvenir gekocht tijdens zijn vakantie die nu ergens in een vergeten hoekje staat? Toegegeven, sommige souvenirs zijn leuk om je woning mee in te richten. Zo heb ik bijvoorbeeld nog een Venetiaans masker hangen van toen ik naar het Carnaval in Venetië ging, maar wanneer je erg vaak reist heb je na een tijdje gewoon geen plaats meer genoeg om alles uit te stallen. Toch kan je ook souvenirs bijhouden die je nog effectief gebruikt. Denk maar aan een leuk pastabord dat je hebt gekocht tijdens je vakantie in Rome, een Cubaans sigarendoosje of druk een t-shirt met een leuke reisfoto op.
Wil je iets creatiefs doen met je reisfoto´s? Neem een kijkje bij Studentendrukwerk voor het vereeuwigen van je reisherinneringen.
Ardennen 5.0?
Een jaar geleden zat ik in Costa Rica. Corona was op dat moment voor mij nog een grote onbekende. Ondertussen zijn we heel wat lockdowns verder en lijkt reizen naar het buitenland bijna nog een vage verre herinnering.
Voor iemand die niet goed tegen routine kan als ikzelf en avontuur nodig heb om me echt goed te voelen, kan ik dan ook niet anders dan zeggen dat het mentaal een vrij zware periode is. Zeker nu er nog weinig perspectief is naar de komende maanden toe. Gelukkig is Corona niet alleen slecht geweest. Ironisch genoeg brachten de groepsreizen in de Ardennen deze zomer ook een vervlogen vriendin terug in het leven.
In afwachting van betere tijden spenderen we dan samen ook heel wat tijd in onze eigen Ardennen. Ondertussen hebben we al meerdere (meerdaagse) microavonturen achter de rug en kunnen we beiden onze passie voor het rotsklimmen en packraften wat in de praktijk brengen.
Enkele sfeerbeelden van deze week.
Leuke Ideetjes om Wat te Doen met je Vakantiefoto´s
Doorheen de jaren heb ik met het reizen heel wat leuke verhalen verzameld die erg leuk zijn om te vertellen aan al wie ze wil horen. Gelukkig heb ik daar ook af en toe wat leuk fotomateriaal van, om het woord met beeld bij te staan. Foto´s maken tijdens het reizen is dan ook iets wat vrijwel iedere reiziger doet. Maar wat doe je er achteraf mee? Pronken op Instagram? Of misschien gewoon ze laten staan op die harde schijf van je computer? Zonde toch, daarom geven we je graag enkele leuke ideetjes om wat te doen met je vakantiefoto´s.
Maak een Fotoboek
Een klassieker. Niets zo leuk als het maken van een fotoboek waarbij je je beste reisfoto´s omvormt tot een heus verhaal. Wie een reisdagboek bijhield tijdens het reizen kan de foto´s ook nog vergezellen van enkele leuke anekdotes. Een fotoboek maken hoeft niet heel veel tijd te kosten en is een blijvende ervaring van die toffe reis waar je nog lang van zal genieten.
Wanddecoratie
Heb je een prachtige foto gemaakt van een uitzicht of die beklijvende sfeer goed weten vast te leggen op de gevoelige plaat? Waarom zou je er dan niet mee pronken in je interieur? Niets geeft de reizigersvibe zo goed weer als een reisfoto op canvas of plexiglas in je woonkamer!
Maak een Fotopuzzel
Mag het iets creatiever dan een canvas of fotoboek, dan kan je er ook voor kiezen om een fotopuzzel te laten drukken met een van je reisfoto´s als eindresultaat. Erg leuk voor wie houdt van wat puzzelen op een regenachtige herfstdag en tegelijk wat reisherinneringen wil ophalen. Een fotopuzzel maken met je eigen reisfoto als ontwerp is ook een erg leuk cadeau!
Reisdagboek met gepersonaliseerde cover
Zoals ik al zei, reizen brengt leuke verhalen met zich mee. Helaas ga je na enkele jaren wel eens details gaan vergeten van bepaalde anekdotes. Wie zoals ik graag zijn reisverhalen neerpent, heeft wellicht vaak een reisdagboek in zijn koffer zitten. Tegenwoordig kan je ook online heel makkelijk een gepersonaliseerd reisdagboek samenstellen waarbij jouw reisfoto een leuke cover is.
Ontwerp je eigen kalender
Wie graag reist kent het gevoel. Je bent nog maar net thuis en je telt al weer af naar je volgende vakantie. Geduld hebben is echter een mooie deugd, en van de tijd kan je gebruik maken om je reisfoto´s te gebruiken voor het ontwerpen van je eigen kalender. Het leuke is dat je je volgende reis makkelijk kunt aanduiden en het aftellen nog iets echter wordt.
Zoek je nog meer ideeën van wat je allemaal kunt doen met je reisfoto´s? Neem een kijkje op de website van Fotofabriek.
Lhotse, What´s Up With That Mountain?
Ik heb de laatste weken een déjà-vu. Wie de laatste weken mijn blog wat heeft gevolgd, zal gelezen hebben dat ik opnieuw een nieuw doel heb gesteld. De beklimming van Lhotse in Nepal. Vijf jaar na mijn laatste echte bergexpeditie in Argentinië waar ik de Aconcagua succesvol bedwong, en een berg die aanzienlijk wat hoger is wat de inspanning dus nog groter maakt. Er zit me dan ook maar één iets op: trainen, trainen en nog eens trainen.
Negen jaar geleden besliste ik om de Kilimanjaro te beklimmen. Mijn eerste bergbeklimming en tevens een van de Seven Summits. Met een conditiepeil die alles behalve om over naar huis te schrijven was, begon ik met loop-en wandeltrainingen. Ook nu zal de focus terug liggen op looptrainingen en zal er in de mate van het mogelijke tijd worden vrijgemaakt om in de bergen te gaan trainen. Want de Lhotse, die wordt zwaar.
I’ve had a déjà-vu for the past few weeks. Anyone who has followed my blog in recent weeks will have read that I have set a new goal. The ascent of Lhotse in Nepal. Five years after my last real mountain expedition in Argentina where I successfully conquered the Aconcagua, and a mountain that is considerably higher which makes the effort even greater. There is only one thing for me to do: train, train and train again.
Nine years ago I decided to climb Kilimanjaro. My first mountain climb and also one of the Seven Summits. With a fitness level that was anything but to write home about, I started running and walking workouts. Again, the focus will be back on running and, as far as possible, time will be made available to train in the mountains. Because the Lhotse, will be a strenuous endeavor.
Some Facts about Lhotse
Lhotse heeft een hoogte van 8516 meter, wat het meteen ook de op drie na hoogste berg ter wereld maakt. Enkel Mount Everest, K2 en Kangchenjunga zijn hoger. De expeditie naar de top zal er echter niet veel anders uitzien dan die naar bijvoorbeeld Everest. Zoals bij iedere beklimming van een achtduizender duurt de volledige expeditie zo´n twee maanden. Dat de beklimming van Lhotse gelijkaardig is als die van Everest mag je in het geval van de Lhotse zelfs letterlijk nemen. Zo deelt Lhotse eenzelfde basiskamp met Everest en verloopt de beklimming gelijk tot kamp 4 (8000 meter). Daar splitsen de wegen zich en verloopt de rest van de beklimming over een steil en technisch stuk dat vergelijkbaar is met K2.
Niet voor niets is de meest voorkomende doodsoorzaak op Lhotse een vallende rots of een valpartij, ondanks het feit dat je aan een fixed rope vast hangt. Desondanks is het slagingspercentage zo´n 67%, waarvan 25% de top haalt zonder extra zuurstof.
Lhotse has a height of 8,516 meters, which makes it the fourth highest mountain in the world. Only Mount Everest, K2 and Kangchenjunga are higher. However, the expedition to the top will not look much different from the one to Everest, for example. As with any climb of an eight-thousanders, the entire expedition takes about two months. That the ascent of Lhotse is similar to that of Everest can even be taken literally in the case of the Lhotse. Lhotse, for example, shares the same base camp with Everest and the climb is equal to camp 4 (8000 meters). There the roads split and the remainder of the ascent follows a steep and technical stretch that is comparable to K2.
It is not without reason that the most common cause of death on Lhotse is a falling rock or a fall, despite the fact that you are hanging on a fixed rope. Nevertheless, the success rate is about 67%, of which 25% reaches the top without extra oxygen.
Why Did I Opt for Climbing Lhotse?
Dus waarom wil ik een gevaarlijke berg van boven de 8000 meter beklimmen? Hier zou ik makkelijk het antwoord kunnen geven dat George Mallory ooit gaf toen hij als eerste Everest wou beklimmen: omdat ze er zijn. Maar de redenen zijn veel diverser. Het beklimmen van een van de veertien 8000´ers is een droom die ik al een tijdje heb gehad. Toegegeven, Everest was de berg die dan voornamelijk in mijn gedachten zat, maar het commerciële succes van de hoogste berg ter wereld zorgt voor een flink prijskaartje en een massa aan klimmers. Twee zaken die op Lhotse minder zijn. En dat terwijl de Lhotse voor een groot stuk dezelfde route volgt.
Gedurende de negen jaar waarin ik me heb verdiept in het bergbeklimmen en het bedwingen van de grootste reuzen ter wereld, heb ik tal van klassiekers gelezen. Het lezen van boeken als Into Thin Air heeft me niet alleen een vertrouwd gevoel gegeven met Everest, maar ook de drang om zelf me te wagen aan epische stukken als de Khumbu Icefall.
So why do I want to climb a dangerous mountain above 8,000 meters? Here I could easily give the answer George Mallory once gave when he tried to be the first to climb Everest: because they are there. But the reasons are much more diverse. Climbing one of the fourteen 8000’ers is a dream I’ve had for a while. Admittedly, Everest was the mountain that was mostly on my mind at the time, but the commercial success of the world’s highest mountain means a hefty price tag and a multitude of climbers. Two things that are less on Lhotse. And that while the Lhotse follows the same route for a large part.
During the nine years of studying mountaineering and conquering the greatest giants in the world, I have read numerous classics. Reading books like Into Thin Air has not only given me a feeling of familiarity with Everest, but also the urge to venture into epic pieces like the Khumbu Icefall myself.
How Will the Expedition Look Like?
Hoe mijn expeditie er precies zal gaan uitzien ligt nog niet helemaal vast. Toch kan ik al verklappen dat ik wellicht kies voor een formule die me in staat stelt om relatief onafhankelijk de berg te beklimmen. Waarbij ik zelf de hogere kampen voor mijn rekening neem. Ook staat het beklimmen van Lhotse zonder het gebruik van extra zuurstof als een doel.
Exactly what my expedition will look like is not entirely clear yet. Yet I can already reveal that I may choose a formula that allows me to climb the mountain relatively independently. In which I take care of the higher camps myself. Climbing Lhotse without the use of extra oxygen is also a goal.
My Ambitions for 2022…Yes You Read that Right
We zitten midden in de feestdagen en dat betekent dat we binnenkort beginnen aan een nieuw jaar. Traditiegewijs schrijven de meeste bloggers een post over hun doelstellingen voor het volgende jaar. Ik ben er geen uitzondering op. Alleen ligt mijn grote doelstelling niet in 2021, maar in 2022.
We are in holiday season and that means that we will soon be turning the page over to a new year. Traditionally, most bloggers post about their goals for the next year. I am no exception. However, my big goal is not 2021, but 2022.
New Climbing Plans
In een van mijn vorige blogposts vertelde ik al dat het inmiddels al van 2016 geleden is dat ik me nog waagde aan een flinke klimexpeditie. Toen ging het om de Aconcagua, met zijn 6963 meter de hoogste berg van Zuid-Amerika. Een vervolg op mijn tweede bergtop in de reeks van de Seven Summits kwam er niet. Geld en tijd weet je wel..
Maar wie me wat kent, weet dat het bergbeklimmen een grote passie is. Eentje waarin ik toch nog vrij grote ambities koester. En dus ook eentje waarbij het steeds weer gaat kriebelen als ik nog maar over een berg lees. Het zette me er ineens maar aan toe om de knoop finaal door te hakken en een nieuwe grens te gaan verleggen: het beklimmen van een 8000-meter piek.
In one of my previous blog posts I already mentioned that it has been since 2016 that I ventured on a big climbing expedition. Then it was the Aconcagua, with its 6963 meters the highest mountain in South America. There was no follow-up to my second mountain top in the series of the Seven Summits. Money and time, you know…
But anyone who knows me knows that mountaineering is a great passion. One in which I still have quite big ambitions. And one where it keeps itching again and again even when I only read about a mountain. It suddenly prompted me to make a final decision and push a new boundary: climbing an 8,000-meter peak.
Jarenlang heb ik een reis naar de Himalaya uitgesteld omdat ik wou opbouwen naar de climax toe. Na geklommen te hebben in de Alpen, de Kaukasus en de Andes is het nu hoog tijd dat ik mijn blik naar het ´Dak van de Wereld´verleg. Om verder te gaan met mijn reeks van de Seven Summits, zou de Everest een logische keuze zijn geweest. Tijd is er, maar het geld helaas niet. Daarnaast is het de laatste jaren zo verschrikkelijk druk op de hoogste berg van de wereld, dat het toch wat van zijn charme verliest. Nee, de keuze is gevallen op de Lhotse (8516m).
De Lhotse ligt in hetzelfde massief als Everest, deelt eenzelfde basiskamp en volgt tot kamp 3 dezelfde route. Op die manier kan ik toch nog de legendarische stukken doorkruisen waar ik zoveel boeken over heb gelezen zoals de Khumbu Icefall. Met 8516 meter is het de op drie na hoogste berg ter wereld en dus meer dan een flinke uitdaging.
Het plan is om de expeditie te laten doorgaan in de lente van 2022. Ondertussen kun je via de blog de hele aanloop volgen.
For years I postponed a trip to the Himalayas because I wanted to build up to the climax. After having climbed in the Alps, the Caucasus and the Andes it is now high time that I took my gaze to the ‘Roof of the World’. To continue my series of the Seven Summits, Everest would have been a natural choice. Time is there, but the money unfortunately is not. In addition, in recent years it has been so terribly busy on the highest mountain in the world that it has lost some of its charm. No, the choice fell on the Lhotse (8516m).
The Lhotse lies in the same massif as Everest, shares the same base camp and follows the same route until camp 3. That way I can still cross the legendary parts that I have read so many books about such as the Khumbu Icefall. At 8,516 meters it is the fourth highest mountain in the world and therefore more than a big challenge.
The plan is to have the expedition take place in the spring of 2022. In the meantime, you can follow the entire run-up via the blog.
The Alaska vibe in Belgium
Vorig jaar spendeerde ik nog een hele winter in Centraal-Amerika waar ik vulkanen beklom en junglepaden afliep op zoek naar Maya-ruïnes. Door een reden die we allemaal maar al te goed kennen, moet ik het dit jaar stellen met ons eigenste Belgenlandje. Toegegeven, het is al wat zoeken naar avontuur in een land waar zo goed als alles is volgebouwd en er enkel een betonnen jungle is. Toch herontdekte ik deze zomer een gebied waar ik al jarenlang niet meer was geweest: de Ardennen.
Waar ik enkele maanden geleden nog verschillende groepen meenam naar de Ardennen, is mijn ontdekkingstocht er niet gestopt. Stiekem moet ik toegeven dat ik de winter in de Ardennen best wel wat vind hebben. Wandelpaden waar geen mens op te zien is, bivakplaatsen waar de warmte van een kampvuur ons even de barre wintertemperaturen doen vergeten, indrukwekkende rotsformaties en enkele leuke rivieren waar het in de winter wel leuk op varen is.
Met mijn ondertussen vaste avonturenpartner zijn het aantal micro-avonturen in de Ardennen ondertussen niet meer te tellen.
Wandelen door de bossen
Weinig dingen die leuker zijn dan trekken door de bossen waar het enige teken van leven de sporen van wilde everzwijnen, dassen en andere diersoorten zijn. Voeg daar nog een heerlijk kampvuur aan toe ´s avonds vooraleer je in je warme slaapzak kruipt en het plaatje is compleet. De trail Entre Lesse et Lomme is misschien wel de leukste tocht geweest deze winter.
Packraften op kleine stroomversnellingen
Wat het wandelen in de bossen nog een extra dimensie geeft is de nieuwe outdoorgadget die ik aan de inhoud van mijn rugzak heb toegevoegd: mijn packraft. Het laat me toe om uitdagende wandelingen te combineren met het peddelen op de vele snelstromende rivieren die de Ardennen rijk is.
Een herontdekte passie: het rotsklimmen
Enkele jaren geleden behaalde ik mijn brevet in het toprope klimmen. Helaas kreeg het te weinig vervolg. De laatste jaren moest ik het stellen zonder klimpartner, wat het helemaal onmogelijk maakte. Maar ook daar is gelukkig een einde aan gekomen waardoor we nu ook regelmatig enkele rotswanden kunnen gaan beklimmen en onze vaardigheden aanscherpen.
In afwachting van het echte werk, krijgen we dus een beetje de Alaska-vibe in eigen land.
Read about my Lhotse Expedition – March 2022
Dagboek van een Avonturier 