Categorie archief: Uncategorized

Uncategorized

5 reasons why a Dyu Smart Bike D1 should be your next buy

Een reactie plaatsen

With world cities suffering more and more from traffic jams, bicycles are getting more popular to transport yourself in the city. But what if you need to cover a big distance you say? Y-The Dyu Smart Bike D1 might just be the solution you need. Here are five reasons why it should be your next buy.

Reason 1: Constant speed cruising

Not only will the e-bike make the physical effort minimal, but the cruise button will make sure your bike will work at constant speed. The auto speed adjusting allows you to adjust the speed with an app.

Reason 2: Lightweight

12kg, that all of the weight you need to Carry when holding the bike. The comfortable handle makes it even easier to pick it up and transport it. The bike length of 1 meter doesn’t only make the Dyu Smart Bike D1 space-effective, but allows you to fold it to a small and easily to be carried package.

Reason 3:  Intelligent locking system

Bike theft is a common problem in most world cities. The intelligent locking system however will give you a peace of mind when parking your bike. You can unlock the e-bike with a personalized password by using an app.

Reason 4: Malfunction self checking

You are a halfway your home and your work when your bike breaks down. Tough luck? Not with the Dyu Smart Bike D1. The malfunction self checking application can be used to detect malfunctions early and prevent being stranded halfway your journey.

Reason 5: Long mileage

E-bikes do tend to run out of battery easily. But not this one. Cycling 20 kilometer is no exception while the deluxe version reaches twice the distance easily. Extra plus: it only takes 2 hours to charge the battery.

Interested in purchasing the Dyu Smart Bike D1. Send an enquiry or discover more advantages via Fwheel. 

Adventure Lists, Uncategorized

7 best places to canoe or kayak in the USA

2 reacties

If you love the outdoors and don’t mind some adrenaline pumping activities, hitting the open waters with your kayak might be one of the best things to do. From open water lakes to white water river rapids, here are the best places in the USA to have your next paddling adventure!

  1. Colorado River

This legendary river, flowing across three different states is one hell of an adventure. Incredible rapids, awesome scenery and offcourse, paddling in the Grand Canyon. There is nothing better than experiencing the grandeur of this nature wonder from down below.

1280px-Colorado_River_08.jpg
Colorado River
  1. Salmon river, Idaho

Accepting the challenge of conquering various rapids in the middle of nowhere. This is the experience you will get when paddling the Salmon river in Idaho state. Starting on a rushing alpine river and ending in a majestic desert canyon, the landscape is as diverse as it can get.

Sawtooth_Mountains_and_Salmon_River.JPG
Salmon river
  1. Chattooga River, South Carolina/Georgia

This wilderness river is legen… wait for it… DARY amongst paddlers. Riding class V rapids to soothing paddling trips in the summer, this river has it all. There are plenty of canoeing rental companies to be found in the area. Check them out here.

  1. Arkansas river, Colorado

If you’re looking for an epic paddling adventure in the middle of the Rockies, there is no better option than the Arkansas river. It is considered the ultimate rafting destination, flowing on class II to V rapids while enjoying the scenery of fourteeners.

  1. Tuolumne River, California

There is no lack of paddling options in California and still this river stands out. The Tuolumne river is one of the most scenic in the country. Flowing across Yosemite NP plunging into the Cherry Creek section, this is one incredible paddling journey.

91175839_8273029d0f_z
Tuolumne River
  1. Everglades National Park, Florida

Most of the Everglades is swampland, but it offers some perfect canoeing possibilities. Dolphins, racoons and alligators are some of most impressive wildlife to keep an eye on. With the many islands you can paddle around, the Everglades offer a great outdoor adventure.

everglades-arial
Everglades NP
  1. Boundary waters canoe area, Minnesota

The Boundary waters canoe area in Minnesota, situated on the border of northeastern Minnesota and the southwest border of northwestern Ontario is considered as the mecca of canoeing. With alot of lakes, rivers and woodlands, it’s a perfect setting for a multi-day journey.

21101430786_3405dcc9f2_b
Boundary Waters Canoe Area

Are you looking to rent a canoe for your next paddling adventure in the USA? Check out  www.WhereToCanoe.com to review & search where to rent a canoe by facility name/zip code/city name

canoelogo

Avontuurlijke reizen, Karhunpolku, Travel stories, Uncategorized

Vijftig tinten groen (Deel II)

Een reactie plaatsen

Een geslaagde eerste avond op de wildkampeerplaats in het Patvinsuo NP maakt ons enthousiast over de komende zes dagen. Niet alleen zijn de voorzieningen op deze wildkampeerplaatsen veel beter dan we hadden durven hopen (kampvuurmogelijkheden, potten, pannen, composttoilet) maar we waren er bijna in geslaagd om met een zelf gefabriceerde vishengel een vis te vangen. Wellicht was ons geknutselde vishaak net niet sterk genoeg om deze binnen te halen. Wel slaagden we er in om wat licht smeulend brandhout terug tot een heus kampvuur om te vormen wat onze wildernismodus helemaal activeerde.

20160529_finland__5290092.jpg
Hutten onderweg

Met een goed gevulde rugzak en voedsel voor de komende drie dagen (daarna zouden we in Ruuna kunnen herbevoorraden) wandelen we om het grote Suomunjärvimeer dat de trekpleister is van het nationale park. De indrukwekkende setting doet onze verwachtingen van de komende dagen dan ook stijgen. Eens we uit het park komen krijgt onze hoge verwachting al snel een deuk. De houthakindustrie in Finland is een grote bron van inkomsten in Finland. Helaas zijn hun gevolgen merkbaar aan een grote omgehakte vlakte die we door moeten. Toegegeven, we zijn de eerste tien kilometers verwend geweest en de felle zon die ons meteen het zweet doet uitbreken wegens gebrek aan beschutting zal er ook wel voor een stuk tussen zitten. Al vragen we ons toch af waarom nu een deel van een van de weinige trektochten moest omgehakt worden. Gelukkig verdwijnen we al snel terug in de drassige moerasgebieden waar houten planken het pad vormen.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA
Indrukwekkende zichten onderweg

Drieëntwintig kilometer per dag wandelen en we kunnen de tocht afleggen in zes dagen. Gezien de weinige hoogtemeters die we dienen te maken en onze ervaring in Schotland vorig jaar verwachten we hier makkelijk aan te voldoen. Het duurt niet lang vooraleer we beseffen dat dit een onderschatting is van onze kant. De paden van de Karhunpolku zijn een stuk smaller dan bij onze voorgaande tochten en ook de moeilijke drassige ondergrond met bijhorende wortels bemoeilijkt ons tempo. Daarnaast krijgen we ook nog eens veel hogere temperaturen te verwerken dan gemiddeld in deze regio in Finland. Als we dan na zo’n tien uur stappen ferm zwetend aankomen op onze wildkampeerlocatie snakken we dan ook naar een verfrissende duik. Gelukkig staat onze tent net tussen twee grote meren. Ideaal om te gaan skinny dippen zo denken we. ‘Geen kat die ons hier zal zien.’, zegt Linsay nog, het water in plonsend. ‘Euhm, Linsay, ik zie iemand afkomen.’ Denkend dat ik aan het zwanzen ben, lacht ze mijn opmerking weg. Met een grote rugzak op zijn schouders komt een Finse man bij de shelter aan. ‘Hallo.’, zegt hij ongemakkelijk beseffend dat we niet veel meer dan een klein handdoekje rond ons gewikkeld hebben. Na een klein praatje te hebben geslagen over onze plannen de komende dagen besluit hij een kamp verder te overnachten.

DCIM100GOPROG0080399.

Zweten zonder sauna

Hopend dat we vandaag een minder zware dag tegemoet gaan, bergen we onze tent op. Linsay haalt de wildlifecam van de boom die we op het meer hadden gericht. We hebben niets gehoord vannacht dus we gaan er vanuit dat we geen beelden hebben kunnen maken van enig wildlife. Vandaag verwachten we in de buurt van Ruuna Hiking Area aan te komen, het nationale park waar we morgen door moeten. Op de kaart merken we weinig variatie wat onze etappe betreft. ‘Bos, bos en nog eens bos.’, zeg ik, Linsay op de kaart tonend waar we vandaag zullen passeren. Helaas bleken we al gauw weer met dezelfde frustratie als gisteren opgezadeld te zitten. We zitten in houthakkersgebied en we zullen het geweten hebben. Grote stukken bos zijn volledig weg en een felle zon die op ons voorhoofd zijn hitte afgeeft zorgt ervoor dat we de moed al snel verliezen als we over een dorre omgehakte vlakte wandelen. Het warme weer zorgt ervoor dat een grote zwerm muggen ons voortdurend lastigvalt als we in de bossen zitten. ‘Ik ben er nog niet aan uit wat ik liever heb.’, zucht Linsay. ‘Muggen maar wat meer schaduw of geen muggen en een felle zon op mijn gezicht. Ik kon haar enkel maar gelijk geven. Nog nooit hadden we zoveel last gehad van muggen als nu. En dat nog voor de zomer echt is begonnen. Al zal het warme weer van de laatste dagen daar veel mee te maken hebben. Temperaturen die rond de dertig graden schommelen hadden we niet echt verwacht zo hoog in het noorden. We zitten op slechts 450 kilometer van de noordpoolcirkel. Het zou een hele dag zweten worden. Op geen enkel moment lijkt er ook maar wat bewolking te komen of wat verkoeling. ‘We hebben geen sauna nodig om flink te zweten.’, lach ik nog.

Na drie dagen zouden we terug kunnen bevoorraden. Zo hebben we ons laten informeren vooraleer we verder trokken naar Patvinsuo National Park. Het had ons doen beslissen om slechts voor drie dagen proviand mee te nemen en daarna onze voorraad eten terug aan te vullen in Ruuna Hiking Area, een park waar we toch wel wat toeristen en wandelaars verwachten. Op die manier zouden we niet met een te zware rugzak de eerste dagen

dscf1012
Dichte bossen in Finland

moeten wandelen. Onze verbazing is dan ook groot als we op dag drie geen mens te zien krijgen eens wanneer we  het park binnenwandelen. Geen wandelaars, geen vakantiegangers. ‘De kans is nu maar erg klein dat het restaurant waarvan je constant bezig bent open is. Laat staan de winkel die hier zou moeten zijn.’, zegt Linsay. We volgen de rest van de trail door het natuurdomein zonder ook maar een woord te zeggen. Het ziet er inderdaad niet goed uit, maar we moeten toch passeren aan het restaurant dus kunnen we maar even goed een kijkje nemen. ‘Ik denk dat we geluk hebben.’, lach ik als ik merk dat er een paar mensen zitten op het terras van het restaurant. Helaas is  het lachen van korte duur. Het restaurant mag dan wel open zijn, de uitbater vertelde ons dat er geen winkels in de buurt waren om te bevoorraden. Een maaltijd met zalm en aardappelen later beseffen we dat we niets anders kunnen dan hopen dat het restaurant iets kan missen van voorraad. Na wat aarzelen kunnen ze ons wat rijst, soep en een paar sneetjes brood. Amper genoeg voor twee dagen. En dat terwijl we nog zes dagen van ons eindpunt zijn verwijderd.

Wordt vervolgd…

Uncategorized

London2Edinburgh nu te koop

Een reactie plaatsen

We zijn er een tijdje aan bezig geweest maar we hadden dan ook het volledige boek al gedetailleerd in ons hoofd nog voor er een letter op papier stond. Het moest dus perfect zijn. Maar na vele maanden zwoegen kunnen we nu wel stellen dat het allereerste Dagboek van een Avonturier een feit is. London2Edinburgh is ons reisverhaal van onze avontuurlijke trip doorheen de UK.

Van Londen naar Edinburgh. Een reis tussen twee van de voornaamste steden van het United Kingdom. Ons plan is om het hele Britse eiland af te reizen, én dit op een zo’n avontuurlijk mogelijke manier! In vier weken tijd willen we zowel Engeland, Wales als Schotland doorkruist en ervaren hebben. Links rijden en eens een kilt dragen, een leuke vakantie maar niet meer dan dat, denk je? Wat als we vertellen dat we verschillende uitdagingen op ons pad tegenkomen? Wat dacht je van hindernissen als een reuzendoolhof, de Three Peaks Challenge,  échte spookhuizen of springen van een klif in de wilde zee? Te voet de Highlands doorkruisen? Of Loch Ness met het befaamde monster afvaren met een kano? Dit is hét reisdagboek van een echt Brits avontuur!

Uiteraard is het nu onze bedoeling om het boek in de boekenhandel te krijgen. Maar niet vooraleer we onze trouwe volgers hebben kunnen laten profiteren van een promotieactie.

Wie wil zien of het boek iets is voor hem of haar kan nu gratis het eerste hoofdstuk downloaden.

Overtuigd? Goed zo. Het volledige e-book is te verkrijgen via onze webshop voor de prijs van 15 euro.

Wie het echter nog steeds meer heeft voor een tastbaar boek (ikzelf ook) kan ook de softcover versie bestellen die thuis word bezorgd. In de winkel en op Bol.com wordt deze straks te koop aangeboden voor 22.99 euro maar speciaal voor jullie kunnen je London2Edinburgh (softcover) nu tot het einde van de maand bestellen voor 17.24 euro! Hiervoor hoef je enkel maar de couponcode DAGBOEK te gebruiken.

 

583fe8384b539

 

 

Uncategorized

Why I entered the Fjallraven Polar contest

2 reacties

“Collect moments, not things”

If they asked me a month ago why I wanted to enter the Fjallraven Polar, I would answer: because it would be a new experience for me.

The Fjallraven Polar contest is similar to my own travel writing business. I’m a normal person writing about his adventures during mountaineering, trekking and paddling, etc. Why? Because I truly believe that everyone should chase his dreams and adventure should be for every ‘regular’ person. Sounds familiar?

I made my Life list 5 years ago. A list filled with adventures I wanted to experience in my life. I made this list after being done with living my life for other people. It was time to live my own life. The way I wanted to live it. The concept of my Life list is easy. At every moment in my life I have to be busy with something on my list. Like that I’m always doing something I really want to do.

The list made me do stuff like climbing the highest peaks in Africa, Europa and South America. Go trekking and camping in the Northern regions. 2017 will be the year I’m sailing to Svalbard, one of my favorite destinations.

Dogsledding for 300 kilometers in a polar region. That is the adventure I truly need. If a competition claims to want to send ‘regular people’ on an adventure, surely I have to try and win a spot. Fifteen days campaigning later… I realised how the nature of human beings is and why I love the solitude of nature.

The cruel reality of competitions like these…

I’ve prepared my campaign for months, strictly setting a campaigning schedule. Using social media, advertising, exchanging votes, getting published in local newspapers and even spread the word out on the street and ask people one by one to send me on my next adventure. After fourteen days of campaigning it led me to the first place, 500 votes ahead of number two and even 1200 on number three.

A few hours later I would be bounced back to spot number two after the contestant on the third place received ‘miraculously’ 2500 votes in four hours. The next day he would do the same. Call me a sore loser but I can’t believe this was done in a legitimate way. Especially since he claims to have received these votes by contacting fifteen foreign people he used to know and asked them to spread the word…

This is the first time I applied for the Fjallraven Polar after I got to know it on social media last year. Twenty people from all over the world becoming friends by sharing the same experience. Seems great no? Only, after two weeks of campaigning I saw allies switching over to the rival party, I saw accusations of cheating on everyone who stood first place…

The cruel reality is: give away a 100 dollar price and people will fight for it. Give away a huge dogsled experience, adding a polar outfit… and people would cheat and betray even their own friends.

I met people spending their whole day campaigning leading them to a few hundred votes after two weeks. Their dreams and efforts are being crushed by people who ‘buy’ the first place and just claim “everyone’s dream”. Without making an effort.

For this reason I stopped campaigning on day 16. I’m aiming at the second spot to be given by the Fjallraven jury. Why do I earn it more than someone else? I don’t. I don’t have cancer, I’m not special in any way. Just like any other contestant I’m dreaming of experiencing this adventure. If I’m able to participate the Fjallraven Polar I’ll be able to write about it. Share my experiences with others. Telling them adventure is for everyone.

Even if I don’t make it to the Fjallraven Polar it doesn’t mean the end of my dream. I won’t participate again but I’ll find another way to make that dream come true. To cross that adventure of my list.

Because I want to collect those moments, not things.

My campaign can be found here. 

 

 

 

 

 

 

Mijn Dagboek, Uncategorized

Vote me to the Fjallraven Polar!

2 reacties
English version below!!!!

Ik ben me er van bewust dat ik heel veel dromen heb. Zoveel zelfs dat ik er waarschijnlijk nooit in zal slagen om ze allemaal waar te maken. Maar ik kan maar proberen toch?

Ik heb me ingeschreven voor de Fjallraven Polar 2017, een hondesleerace in Zweden waarbij je 300 kilometer moet overbruggen in een arctisch gebied. Mijn droom!

Ik ben me er van bewust dat heel wat mensen gewoon zullen wegklikken maar ik heb duizenden stemmen nodig om het te halen. Iedere stem telt dus. Stemmen duurt niet langer dan 30 seconden (twee klikjes, geen email) en je doet er me een ongelooflijk plezier mee.

Je kunt stemmen door op onderstaande afbeelding te klikken.

fjallravenpolar_stampel_hundspann_resized_1415355149

Alvast bedankt! Mijn inschrijvingsvideo kan je hieronder bekijken.

I’m aware of the fact that I have alot of dreams. Many I probably won’t even be able to fulfill. Still there is no harm in trying.

I’ve entered my application for the Fjallraven Polar 2017, a dogsled race in Sweden where I would need to cross 300 kilometers over snow! My dream!

I’m aware that it’s easy to scroll further or click away but I really need a ton (literally) of votes to enter the competition. Voting only takes 30 seconds (Two clicks, no email) and it would mean a big deal for me.

You can vote by clicking this picture below. Vergeet niet de link te delen met al je vrienden.

http://polar.fjallraven.com/contestant/?id=23

fjallravenpolar_stampel_hundspann_resized_1415355149

Thank you. You can check out my application video below. Don’t forget to share my application link with your friends!

http://polar.fjallraven.com/contestant/?id=23

How to be an adventurer?, Uncategorized

How to capture your adventure with GoPro?

Een reactie plaatsen

Any traveler wants to capture his adventure with a GoPro to keep his memories alive or to share his experiences. When mountaineering, cycling, diving or skydiving it might be clear that capturing your actions is somewhat more challenging than posing for a selfie.

I’ve been on adventures many times, always packing my GoPro as I go. Still I have to admit, taking footage of my adventures wasn’t always easy and I will try to share my experience by giving the best tips on creating top quality adventure videos.

1. Keep your lens clean

DCIM100GOPROG0060509.
Vespa in Rome

This might be a basic rule but nonetheless it’s the most common mistake travelers make when shooting their video. Snow, fingerprints or water drops are obstacles that might ruin your golden moment. When filming underwater one of the tricks is to lick the lens and wait for it to dry before using it.

2. Choose the best lighting

Photographers will agree. There are two ideal times to shoot: early in the morning and late in the afternoon. The sun is low in the sky and shadows are reduced creating more cinematic moments. Sunny days are best for making videos.

3. Have a story to tell

When you start your video project, don’t just shoot random footage. Know how your video will look like even before you start. Think about the beginning, middle and ending. About the story you will tell. This will save you a huge amount of time when editing and your video will be more professional and more powerful. Extra tip: plan for the unexpected. Unplanned moments are often the most valuable for your video.

DCIM100GOPROGOPR0488.
Paddling in Sweden

4. Get creative with shooting angles

Think of the best angle to use when capturing your adventure. Should you hold your camera high or low? To help you use the best angles, there are different kind of mounts you can buy.

5. Save Battery Life

Battery life often is the main disadvantage with every GoPro but it’s getting better with every release. Still, your camera batteries are very likely to run out when you’re on an adventure. A usb compatible solar panel can save you on those moments or you can bring some extra batteries. To save your battery it’s wise to turn off the wifi.

6. Be creative and invest in GoPro Mounts

GoPro has a lot of mounts and accessoiries that are useful to travelers willing to capture their adventure. It is wise to invest in some of these that could be meaningful to you.

Some of the extras are:

GoPro pole

This is one of the items I wouldn’t travel without. Especially when you’re traveling solo or if you want to jump into your own frame this is one must-have.

Chest Harness

The Chesty makes it easy to capture  video and photos while skiing, mountain biking, motocross, paddle sports or any activity where you want a more engaging, lower-than-the-helmet view of the action. You’ll capture more of your arms, knees, poles and skis while skiing—and more of your arms and handlebars while biking or riding your motorcycle.

Floating Hand Grip

The handler is a buoyant grip that is best used for underwater activities. It’s ideal for shooting selfies, POV or follow-cam while diving. When losing grip of it, your GoPro isn’t lost in Davy Jones’ Locker.

GoPro Head strap

The GoPro head strap is ideal for activities such as cycling, mountaineering or even skydiving. It is perfect for capturing videos in own perspective and will show show people what you see through your eyes.

3D Robotics Solo Drone

If you want top action adventure views shot from the air than this might your new favorite toy. The 3D Robotics Solo Drone is one of the very best drones giving you the possibility to fly and shoot videos with a video game-style controller.

ONECOL (1)GoPro Hero 4 Black Edition is one the very best action cameras on the market. You can buy these online for 449.99 (USD). 

 

 

 

http://www.backcountry.com/gopro-handler-floating-hand-grip?CMP_SKU=GOP004O&MER=0406&utm_source=CJ&utm_source=Affiliate&mr:trackingCode=28D1D396-685F-E411-B200-BC305BF82376&mr:referralID=NA
http://www.backcountry.com/gopro-surf-mount?CMP_SKU=GOP2691&MER=0406&utm_source=CJ&utm_source=Affiliate&mr:trackingCode=22DE05F3-67BC-E111-9312-001B21A69EB8&mr:referralID=NA
http://www.backcountry.com/gopro-chest-mount-harness?CMP_SKU=GOP0013&MER=0406&utm_source=CJ&utm_source=Affiliate&mr:trackingCode=0B25260A-9450-E011-9324-0019B9C043EB&mr:referralID=NA
http://www.backcountry.com/gopro-head-strap-mount-quickclip?CMP_SKU=GOP002A&MER=0406&utm_source=CJ&utm_source=Affiliate&mr:trackingCode=BD3A9D60-2C31-E311-92D4-BC305BF82376&mr:referralID=NA
http://www.backcountry.com/3d-robotics-solo-drone-and-gimbal-package?CMP_SKU=TDR000B&MER=0406&utm_source=CJ&utm_source=Affiliate&mr:trackingCode=F9221C06-B593-E511-80F3-005056944E17&mr:referralID=NA
Adventure Lists, Uncategorized

Avontuurlijk door de Schotse Highlands

Een reactie plaatsen

Zin in een avontuurlijke reis? Wildkamperen op de meest indrukwekkende plaatsen, wandelen doorheen fantastische landschappen en hoge bergen bedwingen. Je hoeft er niet eens zo ver voor te reizen. De Schotse Highlands staan immers bekend om hun outdoor experience.

Dag 1: Glasgow

Onze ultieme reis doorheen Schotland begint in Glasgow. Deze stad in het zuiden van Schotland is ideaal om naar toe te vliegen. Je kunt er meteen kennismaken met de Schotse kilts, doedelzakken en uiteraard whisky. Maar uiteraard zijn we hier aanbeland om te beginnen met het allereerste avontuur: de West Highland Way.

Dag 2-8: de West Highland Way
OLYMPUS DIGITAL CAMERA
West Highland Way

Meer dan 150 kilometer wandelen van Glasgow naar Fort William, de stad aan de voet van de Ben Nevis. En dat allemaal doorheen de Schotse Highlands. De West Highland Way is dé trektocht in Schotland en perfect af te leggen in zeven dagen. Kies je ervoor om onderweg te wildkamperen of toch maar voor een jeugdherberg? Bestel onze e-guide West Highland Way en plan je avontuur volledig zelf!

Dag 9: Beklim de Ben Nevis

De meeste Schotten houden zich bezig met het beklimmen van de Munro’s. Een Munro is

OLYMPUS DIGITAL CAMERA
Ben Nevis

een berg in de Highlands die hoger reikt dan 3000 voet (914m). Ze allemaal bedwingen tijdens je vakantie in Schotland is misschien niet echt haalbaar gezien het er meer dan driehonderd zijn maar je kan alvast beginnen met de bekendste: Ben Nevis.

Ben Nevis is gelegen vlakbij Fort William, het eindpunt van de West Highland Way en dus een ideale aanvulling voor wie nog energie over heeft. Met 1344m is het de hoogste berg van Schotland én de UK. Je beklimming kan je volledig zelf plannen met de hulp van onze e-guide Three Peaks Challenge.

Dag 10-14: Great Glen Canoe trail
OLYMPUS DIGITAL CAMERA
Peddelen op ‘open water’

We bevinden ons nog steeds in Fort William en wie Schotland verder wil verkennen kan dit meteen doen via zijn lochs. Vanuit Banavie, vlakbij Fort William, kun je met de kano verder peddelen over het Caledonian kanaal. Dit kanaal verbindt meren zoals Loch Oich, Loch lochy en Loch Ness en eindigt honderd kilometer verder in Inverness. Peddelen op Loch Ness en wildkamperen op de oevers zijn maar enkele van de hoogtepunten van dit avontuur. Met behulp van onze e-guide Great Glen Canoe trail kom je alles te weten over hoe je dit avontuur plant.

Dag 15: Inverness-Edinburgh

Nu we het hoge noorden van Schotland hebben verkend kunnen we ons avontuur afsluiten in zijn prachtige hoofdstad: Edinburgh. Vanuit Inverness kun je makkelijk met de trein verder reizen richting je eindbestemming. Tickets bestel je echter wel best op voorhand.

Dag 16: Edinburgh

Met een wel erg duister verleden is Edinburgh niet zomaar een stedentrip. Overdag kun je

OLYMPUS DIGITAL CAMERA
Schotse tour guide

gezellig slenteren doorheen de Royal Mile of Arthur’s Seat beklimmen. Een Dark Side avond tour boeken is dan weer het ideale moment om je onder te dompelen in de duistere verhalen van Edinburgh.

 

 

Uncategorized

24 hours in Paris

Een reactie plaatsen

It could as well have been the script for a drama-romantic blockbuster. A young couple gets married but then the young woman is diagnosed a rare condition. Being terminal she only has one wish: seeing Europe and cities just like Paris. But time is limited. No doubt it would be a money-making blockbuster but there are more realistic scenarios when it comes to having limited time to spend in Paris. Maybe you need to catch a connection flight to a further destination but for now you’re ‘stuck’ in Paris. Or just maybe you’re on tight travel schedule when traveling France or Europe and there is limited time to see the French capital. Well there is no time to lose. Take a taxi from the airport and check this post of what would be the best way spending 24 hours in Paris?

Breakfast: Les Deux Moulins

For a foodie there are hundreds of places where you can eat a croissant or two but

DSC08991
Sacré-Coeur

since we want to make our experience in the city special, why not consider having breakfast at Les Deux Moulins? Situated at Montmartre hill, this special café – slash – restaurant has become quite popular since Jeunet’s movie Le Fabuleux destin de Amélie Poulain. This café was the setting for the movie which made every man fall in love with Amélie. Being still in its original state it’s a perfect place to have a decent breakfast and feel like you’ve fallen in the movie.

Morning: Montmartre

While being at Montmartre it would be a shame not to wander through the small cobblestoned  streets where street artists make portraits of tourists. It shouldn’t be surprising that this region used to form artists like Van Gogh and Matisse. Without doubt the Sacré-Coeur is the highlight of this district in the French capital. If you’re looking for the French romantic feeling, this is it.

DSC08952
Louvre

Afternoon: Louvre and surroundings

One could easily spend weeks in the galleries of the Louvre. But off course as you all remember we only have 24 hours to spend in the French capital. Still, a visit to the Louvre is undoubtedly a must do when visiting Paris. Even if you’re not too keen on art or history, having a look at Da Vinci’s Mona Lisa or the Venus of Milo is just something you won’t regret. After you’re visit to the Louvre it might be a good idea to have a walk to the famous Notre Dame. This walk brings you alongside the Seine and across Pont Neuf.

Afternoon: Champs-Elysées and & Arc de Triomphe

Even if you only had like one hour in Paris, this probably would the place you would go to. The Champs-Elysées is the most famous avenue in Paris, leading towards the Arc de Triomphe. Considered as the most beautiful avenue in the world it attracts many famous people and is known for its theatres, cafés and luxury shops. To have a splendid view on the avenue, consider climbing the stairs of the Arc de Triomphe.

Evening: the Eiffel tower

IMG_20150101_111123
Eiffel Tower

If I ask you Paris, you say Eiffeltower. This iron construction is the symbol of the city and even if you don’t have time to walk to the Champ de Mars and admire world’s most visited paid monument, you’ll probably have caught a glimpse of it during the day. The tower is to be seen from pretty much every corner in Paris. In the evening lights bright up the monument and pays homage to Paris’ title of City of Light.

How to get to Paris center from Charles de Gaulle?
  1. When there is no time to lose you can consider taking a taxi to the city center. T2transfer.com offers reliable private taxi services to the center of Paris. The driver will be holding a board with your name on it at the exit gate. T2transfer.com has English and French speaking drivers delivering you at the door of your hotel. Prices range from 55 (1-3 persons) to 85 (8 persons) euros.

 

 

Aconcagua, Avontuurlijke reizen, Travel stories, Uncategorized

Aconcagua: Expeditie naar de top van de Andes (Deel IV)

Een reactie plaatsen

Ik staar naar het dak van mijn grijze North Face tent. Uitgeteld en met een zware hoofdpijn sluit ik geregeld mijn ogen, hopend op beterschap. Nog nooit voelde ik me zo zwakjes aan de vooravond van een summit bid. Ik kan me niet inbeelden dat ik over acht uur aan de loodzware laatste klim naar de top moet beginnen. Niet als ik me zo zwak voel als nu. “Dinner is ready”, hoor ik Chicho roepen. Honger heb ik niet. Zin om uit mijn tent te kruipen om eten te gaan halen evenmin. Ik sluit mijn ogen en val in slaap.

19 januari 2016: Naar het dak van de Andes

Ik hoor de ritssluiting van mijn tent opengaan en zie een fel licht binnen schijnen. 2016-01-27 10.38.41‘Tijd om op te staan.’ Het is Mariano. ‘In great shape?’, lacht hij. Het is half vier in de ochtend en ik voel me al een stuk beter dan gisteravond. Niet dat ik me nu helemaal fit voel maar de laatste zware beklimming zie ik alvast niet meer tegenop. Ik drink gauw een flinke slok warm water (al de rest is bevroren) om de lichte hoofdpijn waarmee ik nog sukkel weg te werken. Terwijl ik nog enkele energierepen naar binnen werk maak ik mijn rugzak die gelukkig een pak lichter zal zijn dan de voorbije dagen. Water, crampons, ice axe en energierepen. Veel meer hoef ik niet te dragen. De rest kan ik makkelijk in de tent in het kamp achterlaten.

Negen uur klimmen. En dan spreken we nog niet over de lange afdaling die ons te wachten staat. Zoveel tijd hebben we nodig om het hoogste punt van de Aconcagua te bereiken. Nochtans had ik vooraf verwacht dat het een korte summit day zou worden. Zeker gezien het late uur van vertrek en de korte afstand op de topografische kaart. Voor het late uur geeft Mariano als reden dat het anders te koud is om te klimmen. En de afstand? Wel, dat ligt aan het terrein dat we moeten overbruggen. Aconcagua staat bekend als een technisch makkelijke beklimming, maar het laatste steile stuk naar de top is toch vaak bedekt met sneeuw en ijs.

Het is vijf uur wanneer we met een traag tempo aan de klim beginnen. Erg koud is het niet. Een meevaller. Zeker gezien het feit dat ik volgens Mariano en de rest van de groep veel te licht gekleed ben. Iets wat ik zelf tegensprak. Ik klim immers altijd in deze temperaturen met deze lagen kledij. Ook de wind is een heel stuk minder dan verwacht en voelen we amper. Als het geluk ons nu niet meezit, dan weet ik het ook niet meer. Toch is het wachten tot de zon opkomt en de temperaturen iets hoger worden. Al zitten we tegen dan alweer een stuk hoger. De duisternis beperkt ons zicht tot de klimschoenen van de klimmer voor ons.

2016-01-19 11.38.43
Richard bij La Canaleta

Het vroege uur zorgt er echter voor dat we niet zo lang hoeven te wachten op de zonsopgang. De oogverblindende schoonheid van de gele bol die zich boven de bergen hijst zorgt meteen voor een onverwachte stop. Het is een panorama dat ik al meermaals heb mogen aanschouwen in de bergen maar nooit raak je het beu.

Het terrein wordt een pak moeilijker en als we aan een noodbivak aankomen vraagt Mariano ons om onze crampons aan te trekken. Hoe vermoeid ik daadwerkelijk ben wordt me al gauw duidelijk als ik een gevecht lever met mijn crampons om deze op een degelijke manier aan te trekken. De crampons aanspannen, stevig vastmaken, … het kost me allemaal veel energie. Zo veel dat ik af en toe moet uitblazen, leunend tegen de rotsen. Uiteindelijk schiet Bjorn, mijn Duitse teamgenoot me te hulp. Ik check mijn uurwerk en hoogtemeter. Amper in een derde van de beklimming en ik ben doodop. Voor het eerst begin ik te vrezen of ik de top wel haal. Maar al snel overtuig ik mezelf. De top halen doe ik wel, al zal dat veel energie kosten. Maar geraak ik nog beneden? Zonder mezelf antwoord te geven klim ik verder.

Het neemt nog heel wat tijd in beslag vooraleer we de uiteindelijke top van de Aconcagua in zicht krijgen. En daar tussenin, een steil stuk overdekt met sneeuw en ijs. Ondertussen zit het hele team op zijn tandvlees. Inclusief ikzelf. Al een hele tijd. Met ons doel in zicht, zet ik alles op alles en duw ik mijn ice axe telkens diep in de sneeuw vooraleer mezelf op te trekken. Keer op keer. Aan mijn vermoeidheid denk ik niet meer, hoewel ik bezig ben aan de zwaarste inspanning die ik ooit heb moeten leveren. Klimmen op bijna 7000 meter hoogte. Uiteindelijk zie ik een met rotsen bezaaid platform die ik herken van de foto’s die ik nog heb gezien. De summit (13.33u)! Het hoogste punt van Zuid-Amerika is bereikt. De ontlading is groot maar energie om nog hard te juichen heb ik niet meer. Ik geniet van het uitzicht op de Andes bergketen dat we hebben. Mijn tweede berg in de reeks van de Seven Summits is binnen.

2016-01-27 10.39.17
Don en Ryan (USA) op de top

Ik zou nog vaak terugdenken aan het moment waarop ik mijn crampons aantrok. De gedachte die me toen binnenviel dat ik de top wel zou halen maar geen idee zou hebben of ik nog nooit energie zou overhebben om terug beneden te geraken. Nochtans ben je op de top pas in de helft van je expeditie. Nu zat ik hier, op 6962 meter hoogte, op een rotsblok met uitzicht op de imposante South face. Vermoeid. Al werd pas duidelijk wanneer ik terug aan de afdaling begon hoe erg ik in mijn reserves had getast. Mijn concentratie was weg, tot zover ook mijn evenwicht. En alsof dat nog de beklimming nog niet genoeg zou bemoeilijken viel ik te pas en te onpas in slaap. Tijdens het klimmen! Mijn lichaam blokkeerde, had rust nodig. Een van de gidsen besloot dat het beter was om me met een short rope te begeleiden, voor het geval ik mijn evenwicht verloor en de dieperik in tuimelde. Er stond immers nog een steile afdaling te wachten. Het werd het begin van een echte lijdensweg. Met een wel erg traag tempo daalde ik af. Telkens in slaap vallend wanneer ik even mocht pauzeren, waarna de gids me telkens mocht wakker duwen. Hilarisch vonden ze het. Voordien vertelden ze nog hoe niemand te lang op bepaalde plaatsen zoals de Canaleta wou zijn. ‘Too exposed.’, vertelde Mariano. Alleen de gekke Belg viel er telkens in slaap. De afdaling leek langer te duren dan de beklimming zelf en wanneer ik precies terug in basiskamp aan ben gekomen weet ik niet meer. Hoewel de gidsen het vooral vermakelijk vonden trok ik zelf mijn conclusies. Nooit nog gebruik ik al mijn reserves op om de top te bereiken. De top is immers pas halfweg.