Kemmel

Met de rugzak en tent trokken we er voor twee dagen op uit naar een plaats waar bergen, een stoeltjeslift en de vele wandelmogelijkheden er de toeristen aantrekken. Nee, we hebben geen last-minute geboekt richting Zwitserland. Deze keer trokken we er in eigen streek op uit richting Kemmel in het Heuvelland.

Met nog twee en een halve maand in het verschiet vooraleer ik op het vliegtuig richting Argentinië zit om er de Aconcagua te beklimmen, de hoogste berg die niet in de Himalaya is gelegen, is mijn training volop aan de gang. Met eindelijk nog eens een volledig weekend vrijaf te hebben gekregen op het werk leek dit het ideale moment om een trainingsweekend in te lassen.

Zaterdagmorgen vroeg (voor een vrije zaterdag dan) trokken we vanuit Oostende richting Kemmel, met de rugzakken, tent en hondje Ushi in de koffer (zie instagram).

Stairway to heaven

Een tweedaagse startende in Kemmel richting de eerste ‘berg’: de Kemmelberg.

Met een totale afstand van net geen 40 kilometer hadden we als verste punt de Zwarte en Rode berg.

Naar goede gewoonte brachten we de tent mee om in het wild te kamperen. Wild betekende ditmaal een verlaten koeienweide, twintig kilometer na vertrek.

Zonnestralen mochten dan wel eens af en toe onze gezichten doen oplichten. Temperaturen zoals in Argentinië maakten we niet mee.

Onze route viel samen met de Highlandrun die de volgende dag zou worden gelopen door een paar duizend zelfverklaarde Schotten. Even onze climbing skills uittesten…

Onze bevoorradingspost in Dranouter: de lokale bakkers.