Slechts twee dagen spendeerden we in Wales. Dat zou meer dan genoeg zijn hadden we verwacht. Tenslotte is Wales nu ook weer niet zó groot. Maar het kleinste landje van de UK had ons meer avontuur te bieden dan gedacht. Coasteering en Snowdon beklimmen mogen dan het meest populaire zijn en activiteiten waar we het meest naar uitkeken… een bezoek aan het dorpje met de langste naam mochten we niet overslaan. Zeker niet gezien het op onze route lag richting Holyhead waar een coasteering sessie ons stond op te wachten. Het dorp was echter niet het enige wereldrecord in Wales…
Ondergrondse trampoline
Bounce Below bestaat nog niet zo heel lang. Eigenlijk leerden we het zelf pas kennen toen het de headlines haalde van de Britse tabloids. “Biggest underground trampoline in the world!” De foto’s van wijd uitgespannen netten in een met ledverlichte grot, tweemaal zo groot als St Paul’s Cathedral, deed ons wegdromen. Nooit hadden we verwacht een jaar later aan de ingang van de mijnsite te staan.
Gelegen in Snowdonia NP telt de voormalige mijn niet één maar 
meerdere trampolines op verschillende hoogtes, verbonden met uit netten geweven trapjes en glijbanen(!). Met iedere sprong kwam het kind in ons dan ook meer en meer terug naar boven (zo ver zat het nog niet ook). Dat we niet echt geen 7 jaar oud waren werd duidelijk als we na een half uur springen en glijden al bekaf waren. Wat missen we soms de kinderjaren toen we nooit moe leken te worden…
Dagboek van een Avonturier 