Ik browse wat op het internet, zoekend naar een organisatie die tochten met kamelen organiseert. Voor mijn volgende bestemming in Jordanië weet ik immers wat ik wil. De woestijn Wadi Rum moet ik gewoon met de kameel verkennen, zo vind ik.
I browse the internet, looking for an organisation offering camel tours. For my next destination in Jordan, I know exactly what I want. For exploring the Wadi Rum desert, I need to ride a camel, so I think.
Lawrence of Arabia
Naast Petra, een van de wereldwonderen is Wadi Rum een van de grootste bezienswaardigheden van Jordanië. Het wordt wel eens omschrijven als een onaards landschap. En met de rode zandvlaktes en donkere rotsmassieven die in de horizon opduiken heeft het inderdaad wel iets weg van Mars. Niet zo onlogisch, want als je een Hollywood blockbuster bekijkt waarin astronauten vertoeven op de rode planeet, dan is de kans groot dat het in Wadi Rum is gefilmd. Maar naast de vele science fiction films is er nog een ander bekend verhaal dat zich hier heeft afgespeeld: Seven Pillars of Wisdom, verfilmd naar Lawrence of Arabia. Een boek dat hij zelf heeft geschreven over zijn leven als kolonel van het Britse leger en zijn tijd dat hij heeft doorgebracht bij de bedoeïenen, een Arabisch woestijnvolk dat leeft als nomaden in Wadi Rum.
Besides Petra, one of the World Wonders, Wadi Rum is one of the top attractions in Jordan. It is often described as an unearthly environment. With red sands and dark-coloured rock massives emerging from the horizon, it is somewhat like Mars. Not unlogical, since when watching Hollywood blockbusters about astronauts landing on Mars, chances are high the movie is shot in Wadi Rum. But besides the many science fiction movies, there is another well-known story that took place here: Seven Pillars of Wisdom, made into the movie Lawrence of Arabia. A book he has written about his life as a colonel in the British army and his time spent with the bedouins, a group nomadic Arab people living in the desert of Wadi Rum.
Traveling with camel through Wadi Rum
‘We geven we je enkele opties wat onze tour betreft’, begint hij. ‘De meeste mensen vinden een kamelentocht van een uur meer dan genoeg, maar mocht je toch een volledige dag op een kameel willen zitten, dan zal je niet meer kunnen doen dan dit kleine stukje.’ Hij wijst met zijn wijsvinger een stukje op de kaart aan die niet meer lijkt dan een tweetal centimeter. ‘Het alternatief’, zegt hij, ‘is een tocht met de kameel tot de bron van Lawrence of Arabia en daar de rest van een groep vervoegen die Wadi Rum met een 4×4 verkent. Op die manier zie je vrijwel alle grote bezienswaardigheden van de woestijn op een dag en kun je overnachten in een bedoeieënkamp.’ Toegegeven, hij maakte het alternatief wel erg aanlokkelijk en na een paar minuten twijfelen opteer ik voor de combinatie.
‘We will give you several options for your tour.’, he starts. ‘Most people think an 1 hour camel ride is more than enough, but if you insist on spending a whole day in the camel, than you won’t be able to do more than this small part.’ He shows a small section on the map. ‘The alternative’, he says, ‘is a camel ride to the Lawrence of Arabia source and from that point you can join a group who will explore the desert with a 4×4. In the evening you can spend the night in a bedouin camp.’ I had to admit he made the alternative sound really appealing and after thinking it over for a few moments, I decided to choose for the combination.
Met een wijde zwaai gooi ik mijn rechterbeen over de bult van de kameel. Ik hou me vast aan het touw dat rond zijn nek hangt en nog voor ik helemaal goed zit, maakt de jongen een vreemd klikkend geluid. Met het bijhorende gegrom strekt de kameel zijn achterpoten en vervolgens zijn voorpoten. Met wat heen en weer geschud, zit ik op een paar tellen zo’n twee meter hoger. Wat extra klikgeluidjes zorgen ervoor dat de kameel zijn tocht begint. Voor ik het goed en wel besef, zetten we onze eerste stappen in de woeste woestijn.
With a wide swing, I throw my right leg over the camel hump. I hold myself to the rope attached to its neck and before I even sit comfortable, the boy makes a strange clicking sound. With a horrible groaning, growling noise which all camels made when forced to stand up, and some back and forth rocking, I find myself sitting two meters higher. Some extra clicking sounds make the camel start its journey. Next thing I know, we set our first paces in the wild desert.
Exploring with a 4×4
Ik kom aan bij de Lawrence Spring, een waterbron in het midden van de woestijn, waar heel wat 4×4’s geparkeerd staan. Mijn groep is nog niet aangekomen en na mijn kameel geparkeerd te hebben, besluit ik de nabijgelegen rotsen te beklimmen voor een uitzicht. De rest van de dag zou ik immers grotendeels spenderen in de achterbak van een jeep. ‘De beste wagens voor de woestijn.’, zou onze chauffeur zeggen. ‘Nooit geen problemen mee.’ Daar zou ik later op de dag het tegendeel van zien.
I arrive at Lawrence Spring, a water source in the middle of the desert, where several 4×4’s are parked. My group hasn’t arrived yet and after having parked my camel, I decide to climb the nearby rocks for a view. The rest of the day I would spend in the back of a jeep. ‘Best cars for desert terrain.’, my driver would say. ‘Never any problems.’ Later in the day I would see proof to the contrary.
‘Hey, kan je ons een handje helpen?’. Twee bedoeïenen zwaaien met hun armen naar me. Hun auto zit vast boven op een zandheuvel. Het lijkt erop dat ze hebben geprobeerd erover te rijden om enkele passagiers op te pikken. Ik zet mezelf schrap om te helpen hun auto naar beneden te duwen, maar beweging krijgen we er niet in. Pas als er nog een tweetal gidsen komen helpen duwen, begint de wagen naar beneden te rollen. Een keer hij vrij is, rijdt de chauffeur helemaal achteruit om een aanloop te kunnen nemen. Zwarte rook ontsnapt uit de uitlaat. Met volle snelheid rijdt de 4×4 de heuvel op en hangt hij enkele tellen in de lucht vooraleer hij op alle vier de wielen terug de grond raakt. De stunt wordt onthaald op luid gejuich.
‘Hey, can you give us a hand?’. Two bedouin guides wave their arms towards me. Their car is stuck on a sand hill. It appears they tried driving over it to pick up some passengers. I brace myself and help pushing the car further downhill, but it doesn’t move. When some more bedouins help pushing, the car starts moving. Once free, the guide in the car drives backwards to get a running start. Black smoke escapes the exaust. Full speed the 4×4 jumps over the hill and is airborne for a few seconds before hitting the ground on all fours. The jump is celebrated with cheers.
Spend the night in a bedouin camp
Wadi Rum is een van de beste plaatsen om een sterrenhemel te zien. Jammer genoeg steekt de bewolking daar een stokje voor. Al laten de bedoeïenen het niet aan hun hart komen en beginnen ze aan een heerlijk avondmaal. Op traditionele wijze. Dat betekent vlees en aardappelen gekookt in een diepe put onder het woestijnzand. Smaken doet het zeker. Nadien worden we getrakteerd op een muzikaal optreden rond het kampvuur. En de sterren? Die verschijnen af en toe.
Wadi Rum is one of the best places to see a night sky. Unfortunately it’s clouded. Though the bedouins don’t eat their heart out and start preparing a delicious dinner. Traditional style. It means cooking meat and potatoes in a deep hole in the sand. It tastes exactly as it sounds. Afterwards we are treated with a musical performance while sitting around the firepit. And the stars? They appear once in a while.
Dagboek van een Avonturier 