Ik schrok ervan toen ik eerder deze week op de radio hoorde dat de meteorologische herfst opnieuw is begonnen. De zomer lijkt zo verschrikkelijk snel voorbij te zijn gegaan. Niet onlogisch, want het is dan ook behoorlijk druk geweest de laatste maanden.

Dit weekend staan alweer de laatste groepsreizen voor het zomerseizoen op het programma, maar ook de voorbije reizen zijn intens geweest. Kleine, toffe groepen waarin ieder zijn grenzen heeft verlegd. Of het nu in Zweden was of in de Belgische Ardennen. Op fysiek vlak, door een angst te overwinnen of gewoon een nieuwe skill aan te leren. Dat is dan ook de essentie van avontuurlijke groepsreizen: in groep je persoonlijke grens verleggen. Even uit je comfortzone treden.

I was shocked when I heard on the radio earlier this week that the meteorological fall has started again. Summer seems to have passed so terribly fast. Not illogical, because it has been quite busy in recent months.

The last group trips for the summer season are already on the program this weekend, but the past trips have also been intense. Small, cool groups in which everyone has pushed their boundaries. Whether in Sweden or in the Belgian Ardennes. On a physical level, by overcoming a fear or simply by learning a new skill. That is the essence of adventurous group travel: pushing your personal boundaries in a group. Just step out of your comfort zone.

Packraften in Snowdonia

Ook is er deze zomer heel wat veranderd. Niet alleen heb ik mijn vriendin leren kennen die straks mee op avontuur kan, maar ook op professioneel vlak verandert wat. Vanaf volgend jaar begeleid ik niet alleen reizen voor Mr Yeti, maar stippel ik ook expedities uit die vanaf volgende zomer in het programma komen te zitten. De eerste wordt een packraft expeditie in Snowdonia, Wales. Een bestemming die ik een vijftal jaar geleden heb leren kennen en meteen smaakte naar meer. Ik kijk er dan ook naar uit om met een kleine groep dit indrukwekkende nationale park met zijn ruige bergtoppen te doorkruisen.

Stiekem kijk ik al uit naar de komende jaren, want Wales wordt slechts de eerste van vele expedities waarbij ik hoop reizigers dezelfde ervaring te bieden als die ik op mijn eigen reizen meemaak. Of het nu in Centraal-Amerika is of in een van de desolate poolgebieden. Sinds mijn kajakexpeditie op Spitsbergen in 2017 is het een droom geweest om ook hier ooit groepen te begeleiden. Maar het onfortuinlijke ongeluk met een ijsbeer op de camping van Longyearbyen maakt duidelijk waarom dit geen sinecure wordt.

A lot has also changed this summer. Not only did I get to know my girlfriend who will soon be able to go on an even more adventure, but also professionally. From next year, I will not only guide trips for Mr Yeti, but I will also map out expeditions that will be included in the program starting from next summer. The first will be a packraft expedition in Snowdonia, Wales. A destination that I got to know about five years ago and immediately tasted like more. I am therefore looking forward to cross this impressive national park with its rugged mountain peaks with a small group.

Secretly, I am already looking forward to the coming years, as Wales will be just the first of many expeditions where I hope to offer travelers the same experience as I have on my own travels. Whether in Central America or in one of the desolate polar regions. Since my kayaking expedition on Spitsbergen in 2017, it has been a dream to one day guide groups here too. But the unfortunate accident with a polar bear at the Longyearbyen campsite makes it clear why this is not going to be an easy task.