Ik staar uit het vliegtuigraampje. Het wolkendek ligt erbij als een met gletsjerspleten bezaaide sneeuwvlakte. Mijn bestemming? Zweden. Het Scandinavische land mag dan vooral bekend zijn voor de vele winteractiviteiten in Lapland, toch reis ik er in de zomer heen. Op mijn reisplanning staat een zesdaagse kanoreis op enkele van de grootste meren en rivieren van Zweden. Wildkamperen in een gebied waar bruine beren, wolven en elanden hun thuis hebben.
Met ons knalgele volkswagenbusje rijden we reeds meer dan een uur door de bossen
Zweedse hostel
van de provincie Dalarna, dicht tegen de grens met Noorwegen. Lange asfaltwegen omgeven door hoge naaldbomen om enkel na de volgende bocht nog meer bomen te zien. Ik heb het gevoel ieder moment een beer de weg te zien oversteken. Of een eland. Maar ik zie niets meer dan een sporadische glimp van de rood of geel gekleurde houten Scandinavische huisjes. We rijden de oprit van een lichtgeel gekleurde woning op. Horrmunds Garden lees ik. De Zweedse vlaggetjes aan het uithangbord brengen me meteen in het Zweedse vakantiegevoel. “We zijn er.”, vertelt onze reisbegeleider. De Zweedse eigenaars van de B&B, Anita en Görgen, komen ons hartelijk begroeten. Enkele dagen eerder werd er hier op de oude weg hierachter door een van hun gasten nog een beer gespot, laten ze ons weten. Misschien was mijn gevoel dan toch niet zo verkeerd.
Zweeds ontbijt & back to basics
Knäckebröd, eitjes met kaviaar en versgebakken wafeltjes met bessengelei. “Cloudberry is very expensive in Sweden.”, vertelt Anita ons. Mijn Zweedse vakantiestemming wordt verdergezet als ik het ruime Zweedse ontbijt aanschouw. Toch is onze kennismaking met de Zweedse lekkernijen en gastvrijheid van korte duur want straks rijden we naar het Ransi meer waar we onze eerste ervaring met kanovaren te verwerken zullen krijgen en we de komende dagen in de wilde natuur zullen verblijven. Zes dagen back to basics zoals dat dan heet.
Na een korte introductie over de verschillende peddeltechnieken laden we onze kano’s in en duwen we ons van de oever af met behulp van de peddel. Al snel horen we niets meer dan het geluid van het water die wordt achteruit geduwd door onze peddel. Zaa-alig.
Kamperen in de wilde natuur
Barbecue op een kampvuur
Na een vaartocht van net geen twee uur komen we aan de overkant van het meer waar we een geschikt plaatsje zoeken om onze tenten te plaatsen. Al snel staan er zes tenten tussen de bomen op de oevers van het meer. Zonder woorden worden de taken verdeeld voor de rest van de avond. Waar de ene zich geroepen voelt om hout te sprokkelen voor het kampvuur begint de ander aan het voorbereiden van het avondeten of sommigen lezen een boek in hangmat die ze hebben meegebracht. En wat zou een eerste avond wildkamperen zijn zonder een echt kampvuur? Gelukkig is er altijd wel een ‘firemaster’ die de edele kunst van een vuurtje starten aankan. Terwijl het barbecuevlees op een rooster boven het vuur ligt te sudderen zijn ook de sfeermakers van de groep van start gegaan met het vertellen van wilde en grappige verhalen. Pas vele uren later zien we de Scandinavische zon voor heel even onder de horizon verdwijnen.
Het schrille geluid van kraanvogels verborgen in het hoge riet echoot door de vele bossen en inhammen en zorgt ervoor dat ik om kwart voor acht ontwaak. De zon staat al heel hoog aan de hemel ondanks het vroege uur en het belooft opnieuw een warme dag te worden in het hoge noorden. Na een smakelijk ontbijt waarbij koffie en thee worden vergezeld van een sneetje brood met confituur is het plan om de inhammen van het meer te verkennen.
Zweden is de ideale bestemming voor een kanotrekking waarbij je dag bestaat uit kanovaren, luieren in de hangmat en verhalen delen bij het kampvuur. Een hangmat kopen voor je avontuur is een echte must!
Met wat geluk wildlife spotten
Voor wie het nog niet wist: we zitten in berengebied. Een gebied dat ze delen met enkele honderden wolven en veel meer elanden. Maar hoewel Scandinavië heel wat van deze dieren telt zal je vaak niet meer aantreffen dan vogels. Aan de hand van pootafdrukken of uitwerpselen daarentegen kun je wel sporen van de wildste dieren aantreffen. We kunnen dus wel stellen dat we het geluk aan onze zijde hadden als we iets opmerkten in het hoge gras wanneer we peddelden in de inham van het Ransi
Wildkamperen
meer. “Zien jullie dat ook?”, en ik wijs naar een plaats zo’n vijftig meter verderop. Al snel merken we dat het om een eland gaat maar nog voor we echt dicht geraken bij de oever waar hij staat te grazen rent hij terug het bos in.
De zon reflecteert op het wateroppervlak van het meer als we terugkeren naar de plaats waar we ons kamp hebben opgezet. Na een succesvolle dag wat het spotten van wildlife betreft maken we ’s avonds opnieuw een kampvuur. Niet alleen voor het bereiden van ons eten maar evenzeer voor het weghouden van een andere diersoort: de vervelende muggen die iedere avond opduiken. Het rustgevende gezoem van de muggen die rond je hoofd hangen staan in schril contrast met de vrees om vol jeukende muggenbeten te staan. Gelukkig krijgen we het vuur snel aan.
De stroomversnellingen van de Björnan
De lichte golven van het meer duwen de kano voortdurend tegen de keien op de rand vooraleer hem terug het water in te sleuren. Af en toe wordt het ritmische geschuur vergezeld van een plons veroorzaakt door een vis. Het geschuur en geduw tegen de keien is iets wat onze kano vandaag nog zal meemaken. Op dag drie is het immers tijd om de rivier de Björnan met zijn stroomversnellingen af te varen. Iets waar we ons 
twee dagen zullen mee bezighouden, afgewisseld door de oversteek van het Noren meer. Het water in de rivier staat vrij laag door de warme zomer die ze hier te verwerken hebben waardoor de grote stenen tijdens de stroomversnellingen nog moeilijker te ontwijken zijn. “Als je met je kano vast komt te zitten is het belangrijk om niet meteen te panikeren en voorzichtig de kano verder te duwen.”, vertelt de reisbegeleider. Nog voor de woorden van de reisbegeleider koud zijn zit de eerste kano al vast op een rotsblok. Oppassend voor de gladde stenen onder water kruipt de achterste persoon op zijn sandalen uit de kano om deze een zetje te geven. Haast te laat springt hij er weer in terwijl de kano verder de rivier afdrijft. Het zoeken naar de beste manier om de stenen te ontwijken is een kunst die we al snel onder de knie krijgen, uitzonderingen niet inbegrepen. “Naar links peddelen. Vlug, vlug. En nu naar rechts.” Om dan maar net een grote steen te ontwijken en zonder te kantelen de stroomversnelling voorbij te peddelen. Zelfs als een korte maar krachtige stortbui uit de hemel komt vallen kan het de pret niet bederven.
Weerspiegeling meer
Kanovaren in Pirates of the Caribbean stijl
De stilte van de natuur, het zwemmen in de meren, de omliggende dennenbossen waar we af en toe een verlaten hutje opmerken dicht bij de oevers,… er zijn veel hoogtepunten geweest tijdens deze kanoreis in Zweden. En dan mogen we de groep zelf nog niet vergeten. Een groep mensen, elk met hun eigen portie survival skills die ze maar al te graag gebruiken. Of het nu koffie maken is op een kampvuur of de tent stevig opzetten. Na vijf dagen te hebben gepeddeld op rivieren en meren zijn we
aangekomen op het Horrmunden meer waar in het zuiden onze eindbestemming ligt. Met glooiende bergen in de achtergrond zien we opnieuw Scandinavische huisjes opduiken. Elk met hun eigen pier en Zweedse vlag die hangt te wapperen. Het lange riet waar we doorvaren wiegt op dezelfde manier mee met de wind. Nog een laatste dag genieten we van onze routine van tenten plaatsen, potje koken en kampvuur maken. Nog een laatste keer genieten we van de volledige rust en stilte die we gedurende zes dagen into the wild hebben mogen ervaren. Alhoewel… als een golf die op ons afkomt horen we de soundtrack van Pirates of the Caribbean opduiken. Op dezelfde manier als Jaws komt de sfeermaker van de groep zijn groepsgenoten enteren. Nog voor één laatste keer.
Dagboek van een Avonturier 