Woensdagavond 19u50. Nog tien minuten en onze live-uitzending begint voor de loting van onze reisbestemming.
“Ik tel veertien bestemmingen.”, zegt Linsay, de kaartjes die ze net heeft geschreven natellend. “Eentje meer zou een ronder getal maken voor onze loting.
“Steek er dan de Rhein Fälle bij.”, antwoord ik, gezien er me niet meteen een beter alternatief te binnen schiet.
Wednesday evening 07.50 pm. Another ten minutes and our live broadcast begins for the draw of our travel destination.
“Fourteen destinations.” Linsay says, while counting the cards she has just written. “One more would make a rounder number for our draw.
“Then add Rhine Falls.”, I answer, since I can’t think of a better alternative.
Het vervolg is gekend. Welgeteld vijftien minuten later trekken we uit onze pot de bestemming waar we de komende tien dagen naar toe zouden reizen. Op het papiertje dat Linsay ontvouwd verschijnt de bestemming die we net een kwartier eerder er nog hadden ingestopt. Zwitserland zou ons reisdoel worden.
The sequel is known. About fifteen minutes later we draw the destination we would travel to in the next ten days. On the piece of paper that Linsay unfolds appears the destination that we had just put into the draw only fifteen minutes earlier. Switzerland would be our destination.
Journey across five countries
Het reisdoel stond vast. De reisroute niet. We hadden vooraf beslist om de snelwegen te vermijden en op een trage manier te reizen langs de kleinere wegen. Op die manier zouden we meer zien van de landen die we doorkruisten, zo geloofden we. En dat zouden er een heleboel worden. Niet alleen staken we zo snel mogelijk de grens met Frankrijk over, vanuit Belgie, maar we passeerden ook Luxemburg en Duitsland vooraleer na zeven dagen de Rhein Fälle in Zwitserland te bereiken.
The destination is fixed. The itinerary isn’t. We had decided in advance to avoid the highways and travel slow along the smaller roads. That way we would see more of the countries that we cross, so we believed. And that would be a lot. Not only did we cross the border with France as soon as possible, from Belgium, but we also passed Luxembourg and Germany before reaching the Rhine Falls in Switzerland after seven days.

Ushi after her little adventure in the falls
Geen planning, dus ook geen spannende activiteiten onderweg voor een keer. “Het zou wel eens een reis zonder bijblijvende anekdotes kunnen worden.”, aldus Linsay. Een week later durven we beweren: als je met een viervoeter reist, dan komen er gegarandeerd bijblijvende anekdotes.
No planning, so no exciting activities on the road for once. “It could well be a trip without any great stories,” says Linsay. A week later we dare to say: if you travel with a four-legged friend, then there are guaranteed stories.
Taking Ushi home
Erg vaak kan Ushi, onze Zwitserse herder niet mee reizen. Vliegtuigreizen en het risico bij bepaalde activiteiten in het verleden zorgden ervoor dat ze vaak achterbleef bij de ouders. Op onze roadtrip door Ierland en dus nu ook deze trip na. Dat we met een Zwitserse herder net richting Zwitserland trekken, bracht ons dan ook al snel bij het feit dat we ze terug ‘thuis’ brengen.
Ushi, our Swiss shepherd doesn’t accompany us alot on our trips. Plane journeys and the risk associated with certain activities in the past often caused them to stay at home with the parents. Besides our road trip through Ireland and now this trip. The fact that we are traveling to Switzerland with a Swiss shepherd soon brought us to the fact that we are returning her home.

Ushi celebrating her homecoming
Maar we hadden het over bijblijvende anekdotes. Leuke verhalen zoals de wandeling in het Mullerthal die we maakten op dag drie waarbij Ushi haar geliefkoosde bal liet vallen in een waterval waardoor de stroomversnelling er bijna mee aan de haal was. De relatie tussen Ushi en haar bal is er eentje waar veel koppels jaloers op zouden zijn, want wanneer de bal uit het zicht verdwijnt: grote paniek! Gevolg: twee baasjes die er alles mogen aan doen om de bal terug te bemachtigen vooraleer deze volledig is verdwenen in de rivier. En wat denk je dat er gebeurt net op het moment dat baasje een steile afdaling maakt richting bal? Juist, dan zwemt Ushi er naar toe om haar bal alsnog te redden.
But we were talking about great stories. Nice stories such as the walk in the Mullerthal which we made on day three where Ushi dropped her favorite ball in a waterfall, which caused the rapids almost to ran off with it. The relationship between Ushi and her ball is one many couples would be jealous of, because when the ball disappears from view: great panic! Result: two owners who do everything to get the ball back before it has completely disappeared in the river. And what do you think happens just when the owner makes a steep descent towards the ball? Right, then Ushi will swim to save her ball.
Where is home?
Of wat dacht je van Ushi die iedere morgen om zes uur wakker is en ons likt terwijl we zelf nog in dromenland liggen. Of het typische gepiep van een Zwitserse herder wanneer ze even geen aandacht krijgt met heel wat meelijwekkende blikken van omstaanders als gevolg? En daar doet haar opvallende ‘‘zonnebril’ tegen haar oogziekte ook geen goed aan. Maar voor wie er nog aan zou twijfelen. Na het bezichtigen van Rhein Fälle in Zwitserland namen we Ushi gewoon terug mee naar huis. Want de ervaringen met een viervoeter zijn de beste die je kan hebben.
Or how about Ushi waking up every morning at six o’clock and licks us while we are still in dreamland. Or the typical squeaking of a Swiss shepherd when she receives no attention with a lot of pitiful looks of bystanders as a result? And her striking ” sunglasses ” for her eye disease don’t look good either. But for those who still doubt. After seeing Rhine Falls in Switzerland, we took Ushi back home with us. Because the experiences with a four-legged friend are the best you can have.