Wat een heisa de laatste weken. De discussie omtrent de klimaatopwarming domineert het nieuws. Een discussie jawel. Het is vreemd om te moeten stellen dat er voor- en tegenstanders zijn wanneer het gaat om gezonde lucht, vervuiling in de oceanen en gewoon terug wat groen in onze leefomgeving.
Is onze maatschappij zo zuur geworden dat we onze kinderen geen toekomst meer gunnen? Dat we hun – al dan niet oprechte – bezorgdheid om de leefbaarheid van onze planeet en dus hun toekomst moeten afschilderen als ‘dom’?.
Ook hypocriet is een term die vaak te horen valt bij de tegenstanders als het gaat over de demonstranten. Een term waar ik niet ga over discussiëren. Maar is de boodschap fout als ze om de verkeerde redenen wordt verkondigd? Mijn inziens niet. Ik zal zoals zo vaak wordt gezegd de laatste weken beginnen met de spiegel voor mezelf te houden. Ik ben de eigenaar van een vervuilende wagen en heb de laatste jaren veel het vliegtuig genomen om onze mooie planeet te verkennen. Net die ontdekkingstocht heeft mijn ogen geopend dat we echt wel met de toekomst van onze moeder Aarde aan het spelen zijn. Ik heb het over gletsjers die verdwenen zijn, plastic in de oceaan tijdens het snorkelen, de ongezonde lucht in de wereldsteden en diersoorten die bedreigd worden omdat hun leefwereld is veranderd.
De grootste vraag bij dit alles is: is de mens hier de oorzaak van? Ik ben geen wetenschapper, dus ik geen conclusies trekken of de opwarming van onze aarde effectief door ons toedoen komt. Wat de vervuiling van de lucht en het vele plastic in de oceanen betreft vrees ik dat we geen excuses kunnen verzinnen. Je hoeft ook niet over veel redeneringsvermogen te beschikken om te concluderen dat onze levensstijl van de laatste 50 à 60 jaar een serieuze impact kan hebben op onze planeet. Industrie heeft de plaats ingenomen van onze bossen. Met de consumptiemaatschappij als gevolg. Deze laatste is dan weer een gevolg van de toenemende wereldbevolking. Wist je dat we 200 jaar geleden met nog geen miljard mensen op deze planeet waren? In 1945 bedroeg dat aantal al 2,5 miljard en in 2011 zijn we ondertussen de kaap van de 7 miljard overschreden.
Je hoeft zelfs niet goed in rekenen te zijn om te zien dat dit een erg beangstigende evolutie is. Is het toeval dat klimaatopwarming gelijk oploopt met de evolutie van onze wereldbevolking? En nog erger: hoe zullen beide situaties er uitzien over amper 50 jaar?
Waarom klimaat WEL prioriteit moet worden!
Steeds meer mensen, steeds minder groen om onze CO2 uitstoot te compenseren. Wie gelooft dat dit geen effect op onze planeet heeft en zal hebben, neemt een groot risico met onze toekomst. Soms stel ik me de vraag of het echt ongeloof is die leeft of dat we in de fase van ontkenning zitten?
Let wel, de bestrijding van de klimaat en milieuproblemen moeten niet noodzakelijk gepaard gaan met extra belastingen. Een stad wordt niet minder vervuilend als je opeens betaalt om er te mogen rijden. Noch zullen er minder vliegtuigen opstijgen als je een taks heft op de vliegtickets. Wat we nodig hebben zijn echte oplossingen en vooral een verandering van instelling en mentaliteit.
Toegegeven, België is een klein land en is slechts een druppel op de hete plaat, maar loont het daarom niet om een signaal uit te sturen? Zweden telt amper de helft qua inwonersaantal en heeft een wereldreputatie als het om milieuvriendelijkheid gaat. En om even de bal terug te kaatsen: wat als de grote landen zoals China en India hetzelfde redeneren als de tegenstanders van de demonstraties. ‘Als zij al niet het goede voorbeeld geven!’
Daarnaast is het makkelijk om de schuld op landen als China te schuiven. Maar waar komt onze smartphone vandaan en wat staat er op het etiket van je kleren gedrukt? Jawel, made in …
De huidige betogingsacties lijken op doemdenkerij. Maar misschien is dat ook wel nodig? Europa was 500 jaar geleden een groot oerbos. Als we nu even binnen onze eigen landsgrenzen kijken, dan schiet daar op een paar boompjes na niets meer van over. Een trend die gewoon wordt verdergezet ten voordele van het kapitalisme. Is het dan niet normaal dat we ons zorgen maken?
Ik hoop net als iedereen dat we over 100 jaar kunnen zeggen dat we de hele klimaatproblematiek hebben overschat. Maar nu alles negeren kan ons erg zuur opbreken. De vraag is: is onze planeet die gok waard?
Als we kijken naar de gelukkigste landen ter wereld, dan prijkt daar bovenaan Noorwegen, Zweden en Finland. Niet toevallig landen waar je nog het meeste natuur terugvindt. Dus als we er onze planeet al niet mee redden, dan worden we er op zijn minst misschien iets gelukkiger door.