Het zou bijna eentonig worden als ze niet zo verdomd indrukwekkend waren. Mijn volgende stop in Costa Rica ligt opnieuw in de schaduw van een actieve vulkaan, Volcan Arenal. Tot 10 jaar geleden was hier nog dagelijks lava te bezichtigen die vanaf de flanken van de kegelvormige berg naar beneden rolde. Echter, de uitbarsting in 2010 maakte daar voorlopig een eind aan.

Mijn verblijf in La Fortuna is tevens ook niet specifiek voor de vulkaan, maar wel voor het levendige regenwoud en de watervallen die het verbergt. Niet alleen mooi om te bewonderen, maar ik had al een tijdje hier een leuke activiteit in gedachten: waterfall rappelling.

Rappellen had ik uiteraard nog eerder gedaan, maar eigenlijk nog nooit langs een waterval. En hoeveel beter kan het worden dan de dichtbegroeide jungle van Costa Rica als setting?

4 rappels en een Monkey drop, een aantrekkelijke naam voor een kleine free fall boven een poel water waarna je even kopje onder gaat.

Naast het rappellen, ben ik ook een aantal keer de jungle ingetrokken. Op zoek naar een van de dieren waar Costa Rica zo beroemd om is: de sloth ofwel de luiaard. Een voordeel, eens je ze spot lopen ze niet snel weg. Maar dan moet je ze wel eerst spotten natuurlijk, want ze vallen helemaal niet op in de bomen. Volgens een gids houden ze van een specifieke boom waarvan de bladeren een hallucinerend effect hebben. Verklaart meteen waarom die sloths steeds zo’n grijns op hun gezicht hebben.

Het avontuur houdt de komende dagen niet op, want de komende dagen trek ik in Corcovado NP, door National Geographic uitgeroepen tot meest intensieve plaats wat biodiversiteit betreft. Met slechts een beperkt aantal bezoekers per dag de perfecte plaats om nog wat wildlife af te vinken.