“Zou het nu al gepermitteerd zijn om een duik te nemen?”

“Misschien nog even wachten. Tenslotte ben ik nog maar halfweg mijn etappe.”

Het is een gevoel waar ik de hele week mee speelde. Iedere dag wakker worden in de natuur en met een stralende zon een vijftiental kilometers wandelen. En dan onderweg prachtige meren ontdekken waarvan het glinsterende water naar je lacht. Zeg er maar eens nee tegen.

“Should I already have a dip or not?”

“Maybe just wait a little longer. I’m not even halfway my stage yet.”

It’s a feeling I have been having all week. Waking up in the outdoors day after day and hiking about fifteen kilometers under a Swedish, but warm, sun. And then there are the numerous lakes to be discovered along way, with their shiny surfaces luring. Try saying no to them.

Midnight sun

Ondertussen ben ik net iets meer dan een week bezig aan de Bohusleden. Met 154 kilometer in de benen – en nog 192 te gaan – mooi op schema. Een week waarin de zon amper niet te zien was. Letterlijk dan, want behalve een regenachtige namiddag gaat de zon slechts een viertal uur echt onder. Zelfs voor een vroege vogel als ik is het verwarrend om de vogels te horen fluiten en de eerste zonnestralen om drie uur in de ochtend je tent te zien binnenvallen.

Meanwhile I am little over a week hiking the Bohusleden. With 154 kilometers in my legs – and 192 to go – I am on schedule. A week in which the sun was barely not to be seen. Literally. Because except for one rainy afternoon, sun only sets for like four hours. Even for an early bird like me, it’s been confusing to hear the birds whistle and see the first rays of sun entering my tent at 3 am.

Hottest summer ever!

Vanuit Gotenborg vertrok ik te voet naar het noorden. Langs het platteland met zijn vele gekleurde Scandinavische huisjes, natuurreservaten en uiteraard de hemelsblauwe meren omringd door een golvende groene lijn aan bomen.

Ik heb me laten wijsmaken door een familie Zweden dat het de warmste maand mei is geweest sinds de jaren 1800. Reeds vier weken daalt het kwik niet onder de 20 graden. Het doet me zelfs wat denken aan mijn tocht in Jordanie. Maar daar hadden we dan ook dit niet:

Starting from Gotenborg I hiked north. Along the many coloured Scandinavian houses, nature reserves and offcourse the blue-coloured lakes surrounded by a green line of trees.

I was told by a Swedish family at one of those lakes they had the hottest month of May since the 1800s. For the last four weeks, temperatures haven’t dropped below 20 degrees. It even reminds me of my journey in Jordan. But offcourse in the Middle-East I hadn’t these:

Dus wat denk je nu zelf? Vijf tot zes uur wandelen per dag, in tropische temperaturen en onderweg heerlijke frisse meren tegenkomen. Kon ik aan de verleiding weerstaan van die frisse duik onderweg? Tuurlijk niet. Maar wees eerlijk, zou jij het kunnen?

So what do you think? Five to six hours of hiking per day, in tropical conditions and encountering refreshing lakes. Could I resist the temptation of a refreshing dip along the way? Offcourse not. But be honest, could you resist?